Studnia gromadzka z Błażka, udostępniona zwiedzającym w 1979 r., reprezentuje typ studni kołowrotowej z kołem „deptanym”. Koło z drewna osikowego, o średnicy 3 metrów, zbudowane jest z 7 dzwonów. Cembrowina studni dębowa, zwęgłowana. Konstrukcja zadaszenia również dębowa na słupach, dach kryty słomą.

Studnia zbudowana została ok. 1870-1890 r. Do wybudowania studni mieszkańcy Błażka zmuszeni byli brakiem wód zaskórnych w okresie suszy. Inicjatorem budowy był Tomasz Figiel, najbogatszy gospodarz w Błażku. Studnię posadowiono naprzeciw jego gospodarstwa i nazwano ją studnią „przed Figlem”. Studnia stanowiła własność gromadzką i korzystało z niej ok. pięćdziesięciu gospodarzy. Woda ze studni wykorzystywana była do potrzeb domowych i do pojenia zwierząt.