Około 1850 roku w Kamieńcu powstała parafia ewangelicka, jeszcze bez własnego kościoła. Obejmowała ona Byczeń, Doboszowice, Goleniów, Istebkę, Janowiec, Kamieniec, Łopienicę, Ożary, Płonicę, Pilce, przysiółek Przyłęk, Suszkę, Sławęcin, Śrem i Topolę. W Kamieńcu należał do niej cmentarz położony na terenach Istebki (część dzisiejszej ulicy Ząbkowickiej). Marianna Orańska podjęła decyzję o budowie kościoła w roku 1853 jednak jako datę utworzenia cmentarza należy przyjąć rok 1850.
Warto dodać, że ulokowany on został w najstarszej zamieszkałej części obecnego Kamieńca Ząbkowickiego. W latach 80-tych prowadzono zakrojone na szeroką skalę badania archeologiczne niemalże na przeciw miejsca gdzie ulokowany został cmentarz. Odkryto wówczas ślady osady otwartej. Na podstawie datowania znalezisk przyjęto, że pochodziły one z epoki kamienia, starożytności (kultura łużycka), wczesne średniowiecze i ze średniowiecza. Nie zlokalizowano wówczas śladów cmentarzyska z tamtego okresu. Są osoby które hipotetycznie wskazują na lokalizację dawnego cmentarzyska w miejscu gdzie później utworzono cmentarz ewangelicki. Czyżby wybór miejsca nie był przypadkowy?
Pochówków dokonywano niemalże do 1945 roku. Po wojnie do Kamieńca nie napłynęła ludność wyznania ewangelickiego i siłą rzeczy cmentarz przestał pełnić swoją pierwotną funkcję.
Z biegiem lat sukcesywnie niszczony i grabiony popadł w ruinę. Tajemnicą poliszynela są okoliczności w których z terenu cmentarza zniknęły nagrobki. Przez wiele lat można było je zobaczyć w różnych miejscach Kamieńca - między innymi jako płyty chodnikowe. Na dzień dzisiejszy wszystkie odnalezione zachowane pomniki znajdują się w Kamienieckiej Izbie Pamiątek - w śród nich kilka o bardzo polsko brzmiących nazwiskach.