11
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Początki kolei głogowskiej sięgają połowy XIX w. W 1843 r. zawiązano spółkę akcyjną Głogowskie Towarzystwo Kolejowe, celem budowy połączenia kolejowego z linią Wrocław - Berlin. W niedługim czasie, bo już w listopadzie (1.11) 1846r. otwarto pierwszą trasę kolejową z Głogowa do Żagania i dalej do Jankowej Żagańskiej, w roku 1858 r. linię do Leszna, a 13 lat później - w 1871 r. do Wrocławia i Zielonej Góry (Nadodrzanka), w 1898 r. do Legnicy przez Ścinawę, a w 1906 r. do Góry i Bojanowa. Pierwszy historycznie ...
Początki kolei głogowskiej sięgają połowy XIX w. W 1843 r. zawiązano spółkę akcyjną Głogowskie Towarzystwo Kolejowe, celem budowy połączenia kolejowego z linią Wrocław - Berlin. W niedługim czasie, bo już w listopadzie (1.11) 1846r. otwarto pierwszą trasę kolejową z Głogowa do Żagania i dalej do Jankowej Żagańskiej, w roku 1858 r. linię do Leszna, a 13 lat później - w 1871 r. do Wrocławia i Zielonej Góry (Nadodrzanka), w 1898 r. do Legnicy przez Ścinawę, a w 1906 r. do Góry i Bojanowa. Pierwszy historycznie dworzec w Głogowie z 1846 r. znajdował się na terenie obecnych bocznic kolejowych po wschodniej stronie obecnego nadziemnego przejścia nad torami przy ul. Elektrycznej i spłonął na początku lat 90 XIX w. Drugi historycznie, tzw. Stary Dworzec z 1857 r. znajdował się w miejscu dzisiejszego II peronu i obsługiwał ruch do 1925 r. (budynek mocno przebudowany istnieje do dziś). Do dworca prowadziło podziemne przejście z ulicy Poczdamskiej (obecnie nieczynne). Ponieważ był to drewniany budynek, doświadczył kilkakrotnie pożaru w latach 1862 i 1892. Obecny, modernistyczny budynek dworca powstał w latach 1932-1935 r. Przed wojną przy stacji istniały dość duże warsztaty naprawy taboru kolejowego. W czasie II wojny o budynek dworca toczyły się bardzo ciężkie walki. Wojska radzieckie zdobyły go dopiero pod koniec marca 1945 roku. Ocenia się, że sam budynek dworca, wiadukt pasażerski i towarowy oraz windy bagażowe zniszczone były w ok. 40%. Natomiast infrastruktura ucierpiała znacznie bardziej - ok.95%. Budynki parowozowni i wagonowni zniszczone w ok. 90%, wieża ciśnień została całkowicie rozbita. Jeszcze w 1960 roku trwały prace związane z odbudową. Odbudowę rozjazdów ukończono wówczas w 70% a wszelkich torów w 80%. Zniszczony częściowo w czasie II wojny światowej dworzec, został po 1945 r. odbudowany zachowując przedwojenną sylwetkę, jednak klinkierową elewację zatynkowano. W 2012 r. rozpoczął się remont dworca, celem było przywrócenie historycznego, przedwojennego wyglądu. Remont dworca zakończył się w 2013 r. i kosztował 3,2 mln zł. W 2017 r. rozpoczął się remont pomostów i peronów stacji.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Inicjatorem budowy kolei w Głogowie był zasłużony dla miasta miejscowy lekarz dr Gustaw Bail. Świadom korzyści jakie przyniesie miastu połączenie kolejowe dr Bail już we wrześniu 1843 r. utworzył spółkę akcyjną pod nazwą Głogowskie Towarzystwo Kolejowe. Celem spółki była budowa połączenia z linią kolejową Wrocław - Berlin. Pomimo ogromnych trudności ze zgromadzeniem kapitałów, uzyskaniem zezwoleń i wykupem gruntów inwestycję zrealizowano w podziwu godnym tempie. Roboty rozpoczęto jesienią 1844 r. a w dwa lata po rozpoczęciu robót, 1 października 1846 r. pierwszy pociąg przemierzył 71-kilometrowy szlak z Głogowa do Żagania. Obecnie stacja Głogów ma 4 perony, z których perony 1 i 2 są zadaszone (oryginalnymi niemieckimi wiatami). Zelektryfikowane są: peron 1 oraz, po jednej krawędzi, perony 2 i 4. Przejścia podziemnego brak, są natomiast 2 zadaszone przejścia nadziemne: dla pasażerów na wszystkie perony (remontowana na przełomie od końca 2017 do połowy 2018 r.) oraz bagażowy z windami na perony 1 i 2 (przejście bagażowe rozebrane na początku w 2018 r.). - peron 1 (wyspowy) obsługuje ruch pociągów w kierunku stacji: Wrocław Główny, Lubin i Zielona Góra - peron 2 (wyspowy, jeden tor nieczynny) obsługuje ruch pociągów w kierunku stacji: Wrocław Główny, Zielona Góra, Rzepin, Kostrzyn i Szczecin Główny - peron 3 (z jedną krawędzią peronową) służy obecnie do manewrów lokomotyw. Obsługiwał ruch relacji Forst-Baršć – Leszno – Krotoszyn – Ostrów Wlkp. – Łódź Kaliska - peron 4 obsługuje ruch pociągów do Leszna, Zielonej Góry i Rzepina. W Głogowie są dwie wieże wodne, nieczynne i zdewastowane. Pierwsza wieża wodna, okrągła stoi ok. 420 m na zach. od budynku dworca, przy bocznicy kolejowej wzdłuż ul. Towarowej. Podobna wieża istnieje przy znanej parowozowni w Wolsztynie. Druga wieża wodna ośmiokątna, z żelbetonu wypełnionego cegłą, stoi ok. 1800 m na zach. od budynku dworca, w rozwidleniu torów w kierunku Nowej Soli i Żagania. Układ torowy to: grupa 9 torów (w tym 7 głównych) przy peronach, grupa 12 torów ( w tym 4 główne) towarowych na kierunek Wrocław, grupa 19 torów (w tym 10 głównych) na kierunek Nowa Sól, grupa 10 torów (w tym 6 głównych) na kierunek Żagań, grupa torów postojowych, trakcyjnych i ładunkowych. Od stacji odchodzą bocznice (do portu, do magazynów zbożowych, bocznica Powiatowego Związku Gminnych Spółdzielni, Fabryki Domów, MEL, ZW, WUTEH). W ostatnich latach w ramach modernizacji stacji zlikwidowano lokomotywownię, kilka nastawni i niektóre tory. (moose różne źródła m.in. J. Chutkowski, Dzieje Głogowa od czasów najdawniejszych do roku 1950, Legnica 1989; J. Wosch, Rozwój komunikacji na Śląsku w latach 1842- 1880, Wrocław 1976.  ; D. Czaja , Dworzec kolejowy w Głogowie. Od historii po czasy najnowsze, Świat Kolei 04/2018
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|