|
Pałac w Wojanowie - Bobrowie
Autor:
Thor°,
Data dodania: 2006-03-04 21:51:18,
Aktualizacja: 2006-03-04 21:51:18,
Odsłon: 4258
|
|
Początki zamku Boberstein są bardzo niejasne
|
Niektóre źródła, zwłaszcza niemieckie, datują pierwszą budowlę obronną strzegącą przeprawy przez rzekę Bóbr nawet na XIII w. Można spotkać także wzmianki mówiące o tym, że zamek został zniszczony w 1428 r. przez husytów. Brak jednak badań archeologicznych, które mogłyby to potwierdzić. Pewne jest natomiast, że jakiś zamek powstał tu około roku 1450. Pozostałością po nim jest skarpa nad rzeką Bóbr. Jego właścicielem był w tym czasie Anton Schoff, a następnie jego syn – Wolf.
W XVI w. istniała tu wieża rycerska wraz niewielkimi fortyfikacjami. Od 1598 r. (lub 1607) jej właścicielem był baron Nickel von Zedlitz i to on prawdopodobnie przebudował zamek w stylu renesansowym. We władaniu Zedlitzów zamek pozostawał także w okresie wojny trzydziestoletniej (1618 – 1648), kiedy to wielokrotnie ulegał uszkodzeniom.
W 1669 r. Carl Christoph von Zedlitz sprzedał posiadłość Annie von Nostitz.
Kolejnym właścicielem został przeor jeleniogórskich jezuitów Hans Kottig.
W 1737 r. majątek dostał się w ręce Schaffgotschów, a cztery lata później Daniela Gottlieba von Buchs.
W 1825 r. Bobrów kupił właściciel Wojanowa i Barcinka, Sigismund von Rothkirsch, a po jego śmierci w 1836 r. przejęła go Ernestine von Köckritz.
Około 1880 r. właścicielem majątku został emerytowany podporucznik Georg Jakub von Decker. Zmarł on w 1891 r., a dobra odziedziczył syn Hans Rudolf Emil von Decker, który przebudował siedzibę w 1894 r. w stylu renesansowym, według planów berlińskiego architekta Paula Roetgera. Pałac został wówczas powiększony i wzbogacony o wieżę. Powstały także budynki gospodarcze otoczone obronnymi wieżami oraz park krajobrazowy wzdłuż Bobru, a także mauzoleum rodzinne.
W 1896 r. Hans Rudolf Emil von Decker zmarł, a wdowa po nim, Aleksandra, wyszła ponownie za mąż za Ernesta Maurycego Jerzego von Rothkirsch. Mimo to, do 1921 r. (lub 1922)., majątek był własnością jej syna z pierwszego małżeństwa, Hansa Rudolfa Gustawa von Decker. W tymże roku odsprzedał on siedzibę hrabiemu Sierstorpff von Franken, a ten, w 1933 r., odstąpił majątek państwu niemieckiemu. W rok później ulokowano w zamku szkołę sportową S.A.
W czasie II wojny światowej, w latach 1940 – 1945, znajdował się tu obóz dla internowanych więźniów z Luksemburga.
Po wojnie w zamku stacjonowały oddziały Armii Czerwonej, potem był siedzibą uchodźców politycznych z Grecji, a następnie służył za dom poprawczy, ośrodek kolonijny, siedzibę PGR i SKR, i ostatecznie jako siedziba Inspektoratu OC z Jeleniej Góry.
Ok. 1970 r. został opuszczony i popadał w ruinę. W 1972 r. rozebrano dach na potrzeby willi miejscowych notabli (nieco więcej na ten temat w opisie obiektu autorstwa Kazimierza P.).
W 1994 r. (1992 ?) obiekt został kupiony przez Polsko – Niemieckie Stowarzyszenie Promocji, Odbudowy i Utrzymania Historycznych Wartości Zabytków, Kultury i Tradycji Śląska. Mimo szumnej nazwy stowarzyszenia i upływu kilku lat, sam pałac, wręcz bajkowy jak świadczą stare fotografie, został jedynie prowizorycznie zabezpieczony i nie widać tu śladów większych robót (patrz : zdjęciach z lat 1996 – 2005 ilustrujące artykuł).
Dla sprawiedliwości trzeba dodać, że być może żmudny remont trwa we wnętrzach.
Jeden z dawnych budynków gospodarczych pałacu służy obecnie za wakacyjny ośrodek dla dzieci.
Źródła :
1. "Dolina zamków i ogrodów - Kotlina Jeleniogórska - wspólne dziedzictwo" . Praca zbiorowa. Jelenia Góra 2001.
2. „Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej”. W. Kapałczyński, P. Napierała. Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej. Jelenia Góra – Wrocław 2005.
|
zdjęcia współczesne : Piotrowski, thor
opracowanie : thor / www.wroclaw.dolny.slask.pl
|
