|
Zamek w Starej Kamienicy
Autor:
Thor°,
Data dodania: 2006-01-17 01:08:09,
Aktualizacja: 2006-01-17 01:08:09,
Odsłon: 2924
|
|
Przypuszcza się, że już na początku XIII w. znajdował się tu niewielki, nizinny, drewniano - ziemny zamek warowny z wewnętrznym dziedzińcem, otoczony głęboką fosą.
|
Około 1242 r. zamek ten otrzymał w lenno od księcia Bolesława II Rogatki Sibotho Schoff, chociaż dokument poświadczający to wydarzenie uważa się za falsyfikat. Natomiast sam Sibotho był protoplastą znanego rodu Schaffgotschów.
Od momentu, kiedy to w 1371 r. zamek kupił Gotsche Schoff II, stał się on siedzibą rodową Schaffgotschów. W 1562 r. Hans Ulrich Schaffgotsch przebudował zamek w stylu renesansowym. Powstały wówczas także budynki gospodarcze.
W 1615 r. na zamku został zamordowany Bernhard von Schaffgotsch, pan na Radomierzu. Zabójcą był jego własny sługa Wolf Friedrich Röttig, a powodem stał się wymierzony mu wcześniej policzek. Za karę zabójcę poćwiartowano, a szczątki zwłok powieszono na szubienicy w Starej Kamienicy.
W 1627 r. Hans Ulrich von Schaffgotsch, pan dóbr od 1601 r., otrzymał od cesarza Ferdynanda II tytuł "Semperfrei", ale już kilka lat później popadł w niełaskę.
20 sierpnia 1616 r. zamek spłonął, ale rok później został odbudowany i podwyższony o jedna kondygnację. Kiedy Hans Ulrich von Schaffgotsch został stracony w 1635 r. jako uczestnik spisku Wallensteina, majątek przeszedł na własność cesarza Ferdynanda II. Ciekawostką jest, że miecz którym został ścięty Hans Ulrich wykupiła rodzina, a do dziś jest eksponowany na zamku w Głogowie.
W 1641 r. cesarz sprzedał Starą Kamienicę węgierskiemu hrabiemu Mikołajowi Palffy. Kiedy ten zmarł w roku 1679, kolejnym właścicielem został morawski hrabia von Zierotin.
W 1756 r. posiadłość kupił jeleniogórski kupiec George Friedrich Smith, właściciel majątków w Barcinku i Maciejowcu. To on postawił w 1757 r., istniejącą do dziś, Bramę Herkulesa. Po jego śmierci zamek odziedziczyła wdowa Margarethe Elizabeth, która później wyszła za tutejszego rządcę Christiana Benedikta Kahla.
W 1758 r. zamek spłonął i nie został już odbudowany. Ruiny potem częściowo rozebrano. Od tej chwili siedzibą dziedziców stał się Dom Kawalerski, zbudowany na początku XVIII w. przez hrabiego von Zierotin.
Od 1770 r. majątek przejął królewski zarząd dóbr klasztornych w Legnicy. Potem mieli tu swoją siedzibę m.in. Karl hrabia von Röder, Akademia Rycerska w Legnicy, a następnie hrabiowie von Bressler, którzy pozostali tu do 1942 r. W ich czasach zamkowe piwnice były wykorzystywane jako magazyny, a w fosie hodowano ryby.
Kolejnym właścicielem Starej Kamienicy został, w 1942 r., Richard Dittmann, który urządził tu znakomicie prosperujące gospodarstwo rolne.
Tuż po zakończeniu II wojny światowej w Domu Kawalerskim ulokowano komendanturę wojsk radzieckich, a potem przeszedł on w ręce władz polskich. W 1953 r. spłonął i został rozebrany.
Z zamku zachowały się do dzisiaj piwnice oraz pozostałości dwukondygnacyjnej wieży.
Źródło :
"Dolina zamków i ogrodów - Kotlina Jeleniogórska - wspólne dziedzictwo" . Praca zbiorowa.
Jelenia Góra 2001.
|
Opracowanie i zdjęcia współczesne : thor / wroclaw.dolny.slask.pl
|
