Kopalnia leży na prawym brzegu rzeki Bystrzycy w masywie góry Przełęk. Występowało tu złoże barytowo - kwarcowe z rudami cynku, srebra i ołowiu. Żyła miała grubość ok. 50 cm, bieg W-E i nachylenie ok. 75 stopni. Początek kopalni to być może XVI wiek, a szczególnie 1740. Roboty górnicze wznawiano jeszcze w 1904. W 1994 została spenetrowana. Kopalnia ma 3 poziomy, z których tylko dwa dolne są zalane. Sztolnia ma długość ok. 50 m w kierunku SEE (maks. wys. 2 m, szerokość 1,5 m). W odległości ok. 5 m od wylotu sztolni zaczyna się w kierunku wschodnim skośnie chodnik o długości 45 m, o wysokości i szerokości wynoszącej ok. 0,5 m, który na końcu łączy się ze sztolnią wąską przecznicą o długości 20 m. Na skrzyżowaniu chodnika z przecznicą jest szybik o wymiarach 2,3 x 4 m i głębokości 6 m. Od podszybia szybiku odchodzą dwa chodniki długości równej chodnikowi wschodniemu na wyższym poziomie. Na poziomie - 6 m istnieje następny szybik o głebokości 5 m, od którego odchodzą chodniki o długości 6 m każdy. Kopalnia ma tylko jedno połaczenie z powierzchnią, przewietrzana była przez dyfuzję. Skałę urabiano ręcznie, wyrobiska nie były zabezpieczone obudową za względu na mocne skały gnejsowe. Najwyższy poziom był (i jest) odwadniany grawitacyjnie, a niższe przez pompowanie wody rurociągiem. (Żródło: E. Piątek, Z. Piątek "Górnictwo rud metali w Górach Sowich" Studio Artystyczno - Reklamowe "TAK" Wrocław 2000)