Pałac Oppersdorfów we Wrocłąwiu wzniesiono w stylu barokowym w pierwszej połowie XVIII wieku dla hrabiny Esterle, znanej również jako Anna Maximiliana Louisa von Oppersdorf (z domu von Lamberg), która kupiła tę działkę w 1725 roku. Pałac zbudowany został pod kierunkiem miejskiego budowniczego Krzysztofa Hacknera.
Na działce kupionej przez hrabinę von Oppersdorf znajdował się w końcu XVI wieku słynny w całej Europie renesansowy ogród Laurentiusa Scholtza von Rosenau – czeskiego szlachcica, botanika i lekarza. Uprawiano w nim podobno pomarańcze, cytryny, figi, granaty i pistacje.
Budynek miał trzy kondygnacje i mansardowy dach przyozdobiony okazałą, dwukondygnacyjną facjatą, akcentującą oś symetrii fasady. Za nim znajdował się ogród, który zabudowano w XIX wieku, stawiając budynki drukarni i wydawnictwa. Pałac wraz z ogrodem należał do rodziny von Lambergów do 1790 roku. Później mieściły się w nim różne urzędy, wydawnictwa i redakcje. W 1909 roku na wschodniej części działki (przy dzisiejszej ulicy Piotra Skargi) zbudowano gmach mieszczący drukarnię i biura, o którym wspominaliśmy na początku. W latach 1924-26 wnętrza pałacyku gruntownie przebudowano w stylu neobarokowym pod kierunkiem Conrada Helbiga.