MENU
Tekatka z dwuwagonowym składem przed wjazdem na stację Miłków od strony Karpacza. Wagon za parowozem to prawdopodobnie poniemiecki wagon DRG AByse-630, w PKP ABix. Autorem zdjęcia jest Siegfried Bufe.

Dodał: moose° - Data: 2014-04-10 21:13:25 - Odsłon: 4013
Rok 1968

Linia z Mysłakowic do Karpacza powstała jako prywatna inicjatywa kolejowa, pierwsza na Dolnym Śląsku, po wejściu w życie w 1892 r. Ustawy o kolejkach i bocznicach prywatnych, która w ograniczonym zakresie znosiła monopol państwa pruskiego na budowę kolei. Inwestorem była berlińska spółka o nazwie Kolej Karkonoska (Riesengebirgsbahn AG) a operatorem i budowniczym także berlińska Ogólnoniemiecka Spółka Kolejek Lokalnych (Allgemeinen Deutschen Kleinbahn Gesellschaft, w skrócie ADKG). Jednotorową linię o długości 6,9 km wytyczono niemal prostolinijnie wzdłuż potoku Łomnica, bez istotnego skomplikowania przebiegu, tak by zminimalizować koszty budowy. Dopiero za przystankiem w Brzeziu Karkonoskim pociąg wjeżdżał na stromy odcinek, gdzie nachylenie toru dochodziło do 49 ‰ stawiając kolejkę w rzędzie linii o górskim charakterze. Linia od samego początku miała lokalny charakter. Zaczynała się na stacji kolei państwowych w Mysłakowicach, gdzie powstał dodatkowy peron dla Kolejki Karkonoskiej i gdzie aż do 1934 należało się przesiadać na pociąg prywatnej spółki. Linia kończyła się ślepo w dolnej części Karpacza. Zaplecze techniczne i administracja mieściły się na stacji Miłków.

Budowę rozpoczęto w Miłkowie 15 października 1894 roku. Odcinek do Mysłakowic ukończono 2 czerwca 1895 roku. Oficjalnie rozkładowy ruch pociągów uruchomiono 6 czerwca. Uroczyste otwarcie całej linii nastąpiło 29 czerwca 1895 roku. Rozkładowe pociągi ruszyły na trasę 1 lipca – 11 par z Mysłakowic i 2 z Miłkowa. Na trasie były 2 stacje (Miłków i Karpacz), 2 przystanki (Mysłakowice Orzeł i Brzezie Karkonoskie) oraz 3 bocznice do Fabryk Papieru w Miłkowie i Karpaczu (pierwsza najbliżej Miłkowa została w latach 30-tych zlikwidowana). Kolejka początkowo posiadała: 2 parowozy odpowiednik pruskich T3 (PKP TKh1), 4 wagony osobowe 2 i 3 klasy oraz 2 wagony pocztowo – bagażowe. W 1927 roku miała już: 3 parowozy T3, 6 typu ELNA6, 8 wagonów osobowych ,2 pocztowo-bagażowe i 2 robocze. Oprócz przewozów kuracjuszy i turystów kolej zajmowała się transportem materiałów i produktów do trzech papierni , tartaku w Miłkowie oraz produktów rolnych.

W 1934 roku po uzgodnieniu z Kolejami Rzeszy przystąpiono do elektryfikacji linii i prowadzenia pociągów taborem DRG. Ruch pociągów elektrycznych zainaugurowano 29 czerwca 1934 roku. Wymiana rozjazdów oraz elektryfikacja linii pozwoliła zwiększyć szybkość pociągów do 40 km/h i prowadzenie pociągów bezpośrednio z Jeleniej Góry. Na linii kursowały pociągi lokalne zestawione z wagonów silnikowych serii ET87, ET51 oraz pociągi pospieszne prowadzone zespołami trakcyjnymi serii ET25 i ET31. Te ostatnie od 1937 roku bezpośrednio z Wrocławia. Kolejka w najlepszych latach (1925 r.) przewoziła nawet 500 tys. pasażerów rocznie. Ruch składów elektrycznych uzupełniały pociągi specjalne prowadzone parowozami w ramach akcji społecznych (KdF) Niemieckiego Frontu Pracy (DAF).

Linia przetrwała wojnę bez uszkodzeń stąd prowadzono przewozy w 1945 r. pozostałym taborem. Dopiero w lipcu 1945 r. instalacje elektryczne jak i tabor wywieziono do ZSRR w ramach zdobyczy wojennych. Ponownie na trasę powróciła trakcja parowa. Po przejęciu linii przez PKP nadano jej nr 340. Trasę obsługiwały parowozy TKt 48, TKi2 i Ty2, a od lat 80. SP42 i ciężkie SP45 najczęściej z 2 wagonami prowadząc pociągi z Jeleniej Góry. Nieatrakcyjna lokalizacja dworca w Karpaczu względem bazy turystycznej, brak bieżących remontów linii i odpowiedniego taboru na wymagający profil linii skutkowały spadkiem frekwencji i malejącą ilością kursów. Ciekawym epizodem było zaplanowanie Karpacza jako stacji docelowej dla ciężkich pociągów prywatnego operatora Lubuskich Kolei Regionalnych na początku lat 90. Nic jednak z tego założenia nie wyszło. Ostatni pociąg do Karpacza odjechał 2 kwietnia 2000 roku. Niezwłocznie po tym fakcie całkowicie zawieszono ruch na linii likwidując obsady na stacjach. Linia jest nieprzejezdna, w kilku miejscach są ubytki w torowisku.

Przez wiele lat środowiska miłośników kolei zabiegały o remont linii i reaktywację ruchu kolejowego. Inicjatywa tzw. Karkonoskich Drezyn Ręcznych została utrącona, braku zainteresowania wykazywały zwłaszcza władze Karpacza, które wywodziły się ze środowiska przewoźników samochodowych, dla których powrót pociągów byłby zagrożeniem. Obiekty stacyjne na linii doprowadzono do złego stanu (Mysłakowice, Miłków), lub zmieniły funkcję (Karpacz).

W październiku 2018 zarząd województwa dolnośląskiego podjął uchwałę w sprawie wyrażenia woli przejęcia odcinków linii kolejowych od PKP PLK SA. Podjęcie tych działań uzasadnione było postępującą degradacją niektórych linii oraz potrzebą zabezpieczenia korytarzy komunikacyjnych istotnych dla sieci transportowej województwa dolnośląskiego. Na liście znalazła się także linia nr 340 z Mysłakowic do Karpacza. 8 czerwca 2021 r. ogłoszono przejęcie linii od PKP (wraz z linią 308 Jelenia Góra - Kowary - Kamienna Góra którą postanowiono wyremontować w pierwszej kolejności - prace rozpoczęły się w kwietniu 2022 r.). W grudniu 2022 r. ogłoszono przetarg na przygotowanie placu budowy linii nr 340 (wycięcie drzew i usunięcie starej nawierzchni torowej). W styczniu 2023 r. spośród 11 ofert wybrano wykonawcę prac przygotowawczych - firmę ETF Polska z Jawora, która za kwotę 2,4 mln zł ma przygotować nawierzchnię do prac budowlanych. Prace rozpoczęły się 20 marca 2023 r. i mają potrwać maksymalnie 4 miesiące. Przewidywane oddanie linii do użytku - grudzień 2024 r.

(moose - różne źródła)

Kilometraż stacji (st.) i przystanków (po.) liczony od stacji Mysłakowice. Pogrubieniem zaznaczono stację węzłową, kursywą zaznaczono obiekty nieczynne/nieistniejące:
- , Mysłakowice, st., km 0,000
- , Mysłakowice Orzeł, po., km 1,051
- , Miłków, st., km 3,709
- Bocznica Fabryki Papieru MIŁKÓW, (Arnsdorfer Papierfabrik), km 4,568
- Bocznica 316 >Marysin< (Marienschleife), km 4,744
- , Brzezie Karkonoskie, po., km 5,700
- Bocznica 317 (Papierfabrik Birgigt), km 5,794
- , Karpacz, st., km 6,851

  • /foto/3391/3391158m.jpg
    1897
  • /foto/6777/6777066m.jpg
    1900
  • /foto/4575/4575054m.jpg
    1900 - 1903
  • /foto/3970/3970568m.jpg
    1930 - 1940
  • /foto/135/135488m.jpg
    1934 - 1936
  • /foto/4578/4578230m.jpg
    1976
  • /foto/4575/4575137m.jpg
    2000
  • /foto/45/45058m.jpg
    2000
  • /foto/9791/9791111m.jpg
    2000
  • /foto/4546/4546876m.jpg
    2012
  • /foto/10658/10658819m.jpg
    2022
  • /foto/10627/10627090m.jpg
    2023

"Eisenbahnen in Schlesien. Ostdeutsche Eisenbahngeschichte. Band 4 Siegfried Bufe , Bufe-Fachbuch-Verlag , Egglham 1993

Poprzednie: Ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy Wodniak Strona Główna Następne: Kościół św. Anny


tomwoj | 2014-04-12 19:57:49
Do Mysłakowic to on sobie wjedzie, jak minie 100 metrów dalej, główną drogę z Miłkowa na Karpacz potem stację Miłków i jeszcze zjedzie w dół 4 km. dalej i będzie przed stacją Mysłakowice. Zastanawia mnie ten semafor który w latach 80/90- tych był nieco wyżej ok. 150 metrów dalej. Być może jak widać była taka zmiana, przebudowa bo taki właśnie semafor był ale 20 metrów wyżej na ul. Szkolnej w Miłkowie. Byłem widziałem i monety na szyny się z kolegami podkładało. To były czasy.
moose | 2014-04-13 22:51:45
Bardzo dziękuję za korektę. Czyli jest to wjazdowy do Miłkowa od strony Karpacza.
mietok | 2014-04-12 20:04:40
PKP sprzedaje zabytkowe wagony i lokomotywy:
mietok | 2014-04-12 20:08:16
Jeszcze to: i to