| |
|
|
|
|
|
|
Kamienica nr 10
Hotel Blauer Hirsch, Pod Filarami, Ring 11 (do 1920 r. Hotel Centralny
|
|
|
|
|
|
|
Nazwa Blauer Hirsch znana jest od co najmniej 1840 r. Wzmiankuje o niej Teobald Grieben w swoim przewodniku "Sudeten" z 1860 r. W 1847 r. w lecie gościł tu pisarz romantyczny Karl von  . Od 1862 r. zaczął działać teatr . W 1886 r. i 1912 r. jako właściciel wzmiankowany jest Johann Herrmann . Wg książki adresowej z 1937 r. i 1942 r. właścicielem ...
Nazwa Blauer Hirsch znana jest od co najmniej 1840 r. Wzmiankuje o niej Teobald Grieben w swoim przewodniku "Sudeten" z 1860 r. W 1847 r. w lecie gościł tu pisarz romantyczny Karl von . Od 1862 r. zaczął działać teatr . W 1886 r. i 1912 r. jako właściciel wzmiankowany jest Johann Herrmann . Wg książki adresowej z 1937 r. i 1942 r. właścicielem restauracji i hotelu był Klemens Lux. Oprócz niego mieszkał tu hotelarz Richard Skupin. Hotel posiadał centralne ogrzewanie. Przy hotelu funkcjonowała stacja paliw (montaż listopad 1928 r.) , był tez przystanek dla autobusów pocztowych . Za czasów niemieckich miejsce spotkań wielu stowarzyszeń działających na terenie miasta, takie bijące serce Lądka. Na początku XX wieku wystawiano spektakle teatralne , wyświetlano filmy . Do tej pory zachowały się scena i balkon-galeria dla widzów. W 1949 r. wzmiankowana jako gospoda nr 4 PSS. Za czasów władzy ludowej restauracja była własnością PSS „Społem” (Powszechniej Spółdzielni Spożywców - z Bystrzycy Kłodzkiej. Także siedziba PZPR (1949 r.). Przez wiele lat kierownikiem restauracji była p. Jadwiga Rączkowska a szefem kuchni Tadeusz Rączkowski pełniący również obowiązki z-cy kierownika restauracji. Oboje byli mistrzami w zawodzie kucharz.
W restauracji pracowało nas dwoje, 6 kelnerów, 8 osób w kuchni + rozliczeniowa + sprzątaczka. Razem 18 osób. Organizowaliśmy wesela, dancingi, bale sylwestrowe, imprezy okolicznościowe...W restauracji „Pod Filarami” preferowano kuchnię polską. Specjalnością zakładu były flaczki wołowe i zrazy wołowe zawijane w sosie myśliwskim. – mówi p. Tadeusz Rączkowski: – Lokal prowadziliśmy już 8 lat, kiedy w 1990 r. nowo powołany Prezes pan S. podjął decyzję o zlikwidowaniu restauracji i zrobieniu tam sklepu spożywczego. Był to bardzo niefortunny pomysł, jak wiele też innych, które w sumie doprowadziły do rozpadu Spółdzielni. Spółdzielni, która posiadała sieć sklepów, masarnię, rzeźnię, piekarnię, ciastkarnię, rozlewnie wód gazowanych, piwa... Byliśmy z Żoną instruktorami przyuczenia w zawodzie: kelner i kucharz. Spod naszej ręki wyszło kilkudziesięciu wykwalifikowanych pracowników. Dzisiaj restauracja stoi zamknięta od kilku lat, tylko wiatr po niej hula. Może władze Lądka Zdroju przyczynią się do odebrania tego lokali i całego budynku obecnym właścicielom, bo przecież dom idzie w ruinę, a to obiekt zabytkowy. Szkoda, że lądecki Rynek nie tętni życiem, ale jak może, kiedy w Rynku nie zjemy porządnego posiłku... a i handel umiera. W Lądku Zdroju przepracowaliśmy 19 lat dojeżdżając z Kłodzka.
Tyle pan Rączkowski. Teraz ja sobie powspominam i podywaguję. Na pewno szkoda tej niemalże kultowej restauracji „pod Filarami” w Lądku Zdroju. Wiele lat temu Rynek tętnił życiem. Dzisiaj próby jego reanimacji dają - delikatnie mówiąc - miernie wyniki. Zresztą lądecki Rynek to nie wyjątek. Śródmieścia naszych przepięknych miasteczek po prostu pustoszeją. Brak mi tych klimatów, których w żaden sposób nie zastępują „pizzerie”, „zapiekanki”, gdzie - byle szybciej napchać się i dalej... a już najlepiej w Mac Donald’sie jedzonko prosto do samochodu i w drogę... Czy tak musiało być? „Połknęliśmy” cywilizację „boć Polacy nie gęsi i na świecie się znają”... Ale myślę, że i restauracja „Pod Filarami” w Lądku Zdroju kiedyś znowu „zaczaruje” urokiem i smakami obywateli Rzeczpospolitej (a i innych narodów). Stanie się miejscem pogaduszek przy dobrym jedzeniu. „Wszak Polacy nie gęsi, i przykład z Francuzów wezmą”. Ameryka, Ameryką, pieniądz pieniądzem, „wyścig szczurów” wyścigiem, a życie mamy jedno i warto w nim zaznać prawdziwych przyjemności. Tych kulinarno-towarzyskich też. Co by nie powiedzieć - dla mnie wciąż najlepszy jest schabowy z kapustą i ziemniakami. Oj... dobre to danie narodowe na zimy czas.
A tak teraz wygląda z zewnątrz restauracja „Pod Filarami”. Do środka wejść się nie dało, zamknięta na głucho a właściciela mało kto na oczy widział. Za www. Moja Brama. W sierpniu 2014 r. zawalił się dach. Z dnia na dzień obiekt ulega dewastacji. Pod koniec 2017 r. kolejny właściciel rozpoczął remont, prace mają charakter zabezpieczający. 26 kwietnia 2018 r, przystąpiono do montażu stalowej konstrukcji dachu za pomocą dużego dźwigu samochodowego. Z. Waluś.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|
16
/
