Pierwsze wzmianki o witowickim kościele pochodzą z 12 II 1297 r. i prawdopodobnie dotyczą drewnianej świątyni, która tu pierwotnie stała. W czasach budowy kościół znajdował się w centralnym miejscu wsi, jednak obecnie duża część zabudowań nie istnieje, w związku z tym niewielkie wzniesienie, na którym stoi budowla, pozostało na skraju miejscowości, w jej zachodniej części. Od 1534 r. był kościołem ewangelickim, wnętrze adaptowano do wymogów nowego wyznania. W końcu XVII w. został odbudowany po pożarze, który ponownie zniszczył świątynię w 1800 r. Pod koniec XIX w. dokonano przebudowy burząc korpus, pozostawiając jedynie wieżę i ścianę zachodnią. Postawiono nowy budynek zachowując krypty oraz średniowieczne i renesansowe epitafia. Po wojnie świątynia stała się katolicką, zmieniono wystrój wnętrza, w tym ołtarz główny. Zachowała się XVIII-wieczna ambona i zdewastowane organy oraz zabytkowe epitafia. W 1978 r. erygowano parafię rzymsko-katolicką pw. Matki Boskiej Częstochowskiej.
Za stroną wrota-regionu