Obecny pałac w II połowie XIX wieku, być może w miejscu barokowej rezydencji, wzniósł Hubert von Thiele-Winckler. Dwuskrzydłowy budynek wzniesiony na planie litery „L” został przebudowany przez jego syna Franza Huberta po 1900 roku. W 1908 r. rodzina von Thiele-Winckler przeniosła do pałacu w Kujawach zarząd główny swojego majątku. W rok później dobudowano do niego skrzydło północne i budynek otrzymał kształt jaki możemy dziś oglądać.
Neobarokowy pałac murowany z cegły, otynkowany, zbudowany z prostokątnych skrzydeł z trzech stron obejmujących dziedziniec. Wszystkie skrzydła dwukondygnacjowe, nakryte wysokimi dachami mansardowymi z lukarnami i powiekami. Bryłę budynku o regularnym rytmie prostokątnych okien urozmaicają płytkie ryzality zwieńczone szczytami ze spływami oraz gzyms międzypiętrowy. Na osi elewacji południowej skrzydła północnego umieszczono wejście ozdobione portalem wykonanym z piaskowca. Podobny kamienny portal znajduje się w skrzydle zachodnim. Ponad nim umieszczono kartusz herbowy.
Pałac od północy i zachodu obejmuje niewielki park ze stawem zamienionym w zbiornik ppoż. Na północ od parku znajdują się pochodzące z II połowy XIX wieku zabudowania folwarczne. Teren wokół pałacu i parku ogrodzony, budynek zabezpieczony przed wejściem. Pałac w dobrym stanie technicznym jest własnością prywatną. Niestety od lat jego właściciel nie potrafi odpowiednio zagospodarować zabytku, dlatego przyszłość pałacu w Kujawach jest bardzo niepewna. Odwiedzając wioskę warto zobaczyć renesansowy kościół p.w. Świętej Trójcy. Za: