Instytucja została założona w 1897 roku przez ówczesnego proboszcza z Branitz, a później biskupa pomocniczego Josepha Martina Nathana.
Na około 10-hektarowym terenie przypominającym park znajdowało się dwanaście budynków szpitalnych i opiekuńczych w stylu pawilonów, warsztaty rzemieślnicze i rolnicze oraz przedsiębiorstwa, a także mieszkania służbowe. Zdarzało się, że przyjmowano nawet 2000 pacjentów.
Od 1941 r. w części budynków przytułku w Branitz urządzono szpital wojskowy, w tym dla żołnierzy chorych psychicznie i płuc oraz członków SS.
W 1945 r. było około 2000 chorych, 120 sióstr zakonnych, siedmiu lekarzy i wiele pielęgniarek. Część sanatorium i domu opieki została zniszczona podczas nalotu.
1 kwietnia 1945 r. wszyscy pacjenci ambulatoryjni musieli opuścić placówkę; około 600 chorych i pielęgniarek wyjechało z Branitz do Freudenthal. Za: