MT - Wzniesiony w drugiej połowie XVI w. renesansowy zamek, nosił cechy nawiązujące do poprzedniej epoki. Rozplanowany na prostokącie z trzema narożnymi basztami, zabudowywał wewnętrzny dziedziniec. Przebudowany został w 1675 r. w stylu barokowym i z tego okresu dotrwał do naszych czasów portal u wejścia do północnego skrzydła. Odrestaurowany w XIX w. W zabudowaniach zachowały się oryginalne renesansowe obramienia okien.

Późnorenesansowy dwór obronny w Dobroszycach (w XV w. Tresskin, od 1673 r. Juliusburg) powstał prawdopodobnie w drugiej połowie XVI wieku lub na początku XVII stulecia. W 1675 roku został przebudowany na rezydencję księcia Juliusa Zygmunta Wirtemberskiego z Oleśnicy. Po wygaśnięciu w1792 roku linii wirtembersko-oleśnickiej tutejsze dobra zostały przejęte przez księcia von Braunschweig. W 1884 roku część dawnego księstwa oleśnickiego odziedziczył król saski Fryderyk August i w rękach jego następców Dobroszyce pozostawały do końca II wojny światowej. W drugiej połowie XIX wieku dwór został przebudowany, prace prowadzono również na początku XX stulecia oraz w jego drugiej połowie, kiedy to mieściła się w nim Zbiorcza Szkoła Gminna. W otoczeniu siedziby znajdowały się ogrody, a w drugiej połowie XIX wieku na ich miejscu założono park, którego nikłe resztki zachowały się do dzisiaj. Wolnostojąca czteroskrzydłowa budowla, murowana z cegły z wstawkami kamienia polnego, posiada dwie kondygnacje nadziemne oraz poddasze. Pod trzema skrzydłami jest podpiwniczona, a w narożnikach znajdują się wieżyczki. Zachował się również późnorenesansowy kamienny portal.

Informacje pochodzą ze strony -