Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1262 roku, pierwszym burgrabią był Werner Opola. Na przełomie XIII i XIV wieku zamek należy do Zdzisława z Lipy. Na otoczoną kamiennym murem warownię składała się dwunastometrowa wieża, budynek mieszkalny i budynki gospodarcze, a na dziedzińcu była wykuta w skale studnia o głębokości 50 metrów. W 1318 roku okręg żytawski wraz zamkiem przejął książę jaworski Henryk I i ustanowił kasztelanem zamku Jarosława ze Sliven. W 1328 roku wymienił on te ziemie na Hradec Kralowe i Trutnow z czeskim królem Janem Luksemburczykiem. W następnych latach często zmieniają się właściciele zamku. Należy on do cesarza Karola IV, następnie do rady miejskiej Żytawy, księcia zgorzeleckiego Jana i na końcu do Anzelma von Ronow. W latach 90-tych XIV wieku zamek zajął siłą margrabia morawski Jobst. Jako że był on skłócony z czeskim królem Wacławem IV, ten wydał polecenie namiestnikowi Łużyc, Prokopowi zniszczenia zamku. Dokonał on tego podczas drugiego ataku w styczniu 1399 roku, podkładając minę prochową. Od tego czasu czasu opuszczony zamek zaczął popadać w ruinę. Jeszcze w 1433 roku znaleźli tu kryjówkę zbójnicy, organizując napady na karawany kupieckie. Wg.
Więcej na temat zamku i tego co po nim zostało można poczytać na stronie oraz