Zapora z 1912 r.

To jest zapora zbiornika przeciwpowodziowego w Świerzawie. Fotografia wyjątkowo cenna, dzięki za zamieszczenie. Byłem tam wczoraj 26.04.09 przejazdem po, 25 latach od ostatniego pobytu... Zrobiłem parę fotek, też zamieszczę. Zawsze fascynowała mnie ta zapora, a szczególnie gdy zbiornik przeciwpowodziowy jest wypełniony metną, brązową powodziową wodą, po samą koronę. Niesamowity widok. Pamiętam taki sierpień na początku lat 80-tych, na koloniach.

Tak wyglądała budowa

Imponujące osiągnięcie inżynieryjne z początku XX w. zbudowane na rzece Kamiennik. Prace rozpoczęto w 1906 r. Pierwotnie planowano wzniesienie zapory murowanej, lecz zaniechano tego planu z powodu złego podłoża piaskowcowego i zlepieńcowego. W tej sytuacji postanowiono zbudować zaporę ziemną. Wysokość projektowa zapory – 20 m, długość – ok. 100 m. Groblę usypano w 70% z gliny wy-dobytej z miejsca inwestycji i 30% piasku. Usypano ją w warstwach 30-40 cm. Do dowozu materiału z rezerw położonych 200 m dalej użyto konnych pociągów (10 wa-goników do jednego konia). Zaplanowano budowę 100 m sztolni, przepust o średnicy 1450 cm i przelew 20 m. Konstrukcję kamienną ułożono z porfiru i diabaz z kamienio-łomu w Lubiechowej. Piasek miał zawartość 2-3% iłu co wpłynęło na jego kleistość i szczelność. Użyto 550 m sześc. betonu, 7.500 m kw. darni, 1150 m sześc. muru z kamienia łamanego, 10 m sześc. muru ciosowego, ozdobnego, 120 m kw. płyt beto-nowych o grubości 15 cm, 3.150 m kw. bruku suchego, 160 m kw. bruku z profiru, 16 ton konstrukcji metalowych – głównie rur.

Poprawiłem datowanie na lata budowy zapory przeciwpowodziowej 1906-1912

W 2005 r. jakość tego skanu z aukcji, na tle innych, była wyjątkowo dobra.