Ostatni z Przemyślidów opławsko – głubczyckich, książę Jan Pobożny, był fundatorem kościoła i klasztoru oo. franciszkanów w Głubczycach. Powstałe w 1448 r. drewniane budynki klasztorne, w 1476 r. spłonęły podczas pożaru, który nawiedził miasto. Znów dzięki funduszom księcia Jana, zniszczone budynki odbudowano. Już trwalszy, bo kamienny kościół i klasztor zostały przejęte przez protestantów i dopiero w 1667 r. franciszkanie odzyskali swoje tereny w Głubczycach. Wtedy też zaczęli oni renowację budynków. Swój obecny stan zabudowania klasztorne zawdzięczają remontom wykonanym w latach 1753-1770, których projektantem był Jan Innocenty Töpper z Prudnika. Kompleks klasztorny obejmuje barokowy kościół p.w. św. Idziego i św. Bernardyna oraz klasztor o charakterystycznych czterech skrzydłach z wirydarzem w środku. Kościelny portal zdobi płaskorzeźba, przedstawiająca godło zakonu franciszkanów, czyli skrzyżowane ramiona Chrystusa i założyciela zakonu św. Franciszka. Jednonawowy kościół utrzymany jest w stylu barokowo-rokokowym. Na terenie kompleksu stoi jeszcze budynek wybudowany w 1752 r. Przylegająca do klasztoru budowla, w przeszłości była siedzibą gimnazjum, które wizytowane było przez Fryderyka Wielkiego – króla Prus.