Szubienica zbudowana jest z kamienia i cegły, o średnicy wewn. ok. 3 m, zewn. ok. 4,6 m, wys. ok. 1,5 m. Rosnące drzewo rozsadza i tak słabą już konstrukcję (widok sprzed kilkudziesięciu lat ) . Prawdopodobnie powstała w pierwszej połowie XVI w. z fundacji rodu von Biberstein. Podczas penetracji terenu znaleziono fragment ludzkiego żebra co wskazuje, że obiekt był użytkowany.

Szubienica powstała prawdopodobnie z inicjatywy rezydującego w Trzebielu Christopha von Bibersteina i była użytkowana między 1519 a 1550 r. Jako właściciel Wolnego Państwa Stanowego Żary–Trzebiel, miał przywileje związane ze sprawowaniem sądownictwa wyższego, w tym orzekania wyroków śmierci. Szubienica miała formę cylindrycznej studni, wybudowanej z kamieni i cegieł. Po zakończeniu panowania Bibersteina popadała w ruinę i dopiero w 1899 r. wykupiło ją Dolnołużyckie Towarzystwo Historii i Archeologii. Przeprowadzono wtedy prace remontowe, a ścieżkę wiodącą do niej obsadzono lipami. Szubienica jest obiektem wyjątkowym przez swoją studniową formę – prawdopodobnie jedyną w woj. lubuskim. Dziś pozostałości po szubienicy możemy podziwiać nieopodal drogi wiodącej z Trzebiela do Tuplic. Za: