Cmentarz komunalny w Nowej Soli znajduje się między ulicami Stanisława Wyspiańskiego, Wandy i Karola Miarki. Początkowo był to cmentarz mieszkańców wyznania ewangelickiego założony w roku 1795. Nekropolię z nową częścią miasta (obecnie ul. W. Witosa) łączyła droga nazywana zaułkiem umarłych (Totengasse). W roku 1867 po drugiej stronie ul. Cmentarnej (biegnącej wzdłuż nekropolii) założono nowy cmentarz ewangelicki a w roku 1871 na terenie położonym w kierunku ul. Wodnej założono cmentarz katolicki. W ten sposób, wraz z sąsiednim cmentarzem żydowskim, powstała duża nowosolska nekropolia złożona z czterech kwater. Kolejne powiększenie cmentarza miało miejsce w latach 1892-1893. W roku 1886 na terenie nowego cmentarza ewangelickiego wzniesiono dom przedpogrzebowy z mieszkaniem grabarza oraz kaplicę cmentarną, później drugą kaplicę. Po wojnie cmentarz utracił wyznaniowy charakter. W roku 1962 administratorem cmentarza zostało Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej. Scalono historyczne kwatery, zamknięto dla ruchu ul. Cmentarną, wyburzono stare bramy i wybudowano dwa wejścia (od ul. Wandy i ul. Wodnej). W środkowej części nekropolii urządzono tzw. aleję zasłużonych (dla miasta). W roku 1993 ustawiono "Pomnik Sybiraków", na początku XXI wieku wybudowano ołtarz polowy, w roku 2014 wykonano nowe ścieżki i wybudowano kolumbarium. Zachowały się nieliczne przedwojenne grobowce zgromadzone przy południowo-zachodnim murze cmentarnym przylegającym do ul. Miarki.
/Petroniusz w oparciu o "Nowosolskie ulice, tom 5, Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2015/