Pierwsza wzmianka w dokumentach o kościele parafialnym w Gościęcinie pochodzi z roku 1305. Przypuszczać jednak można, ze parafia w Gościęciie powstała już wcześniej, równocześnie z lokatą osady na prawie niemieckim w 1225 roku. Pierwotny kościół drewniany zbudowali Cystersi. W XVI wieku wzmiankowany jest kościół murowany. Obecny murowany, barokowy powstał około połowy XVII wieku. Do 1679 roku istniała dzwonnica wzniesiona z desek z dwoma dzwonami (trzeci znajdował się w wieżyczce sygnaturce). Miedzy 1679 a 1687 rokiem do kościoła dobudowano wieżę do wysokości murów korpusu, nakrytą czworoboczną drewnianą kopułą. W 1726 i 1792 roku wieża kościoła ulegała zniszczeniu w skutek uderzenia pioruna. Całkowicie odbudowano ją dopiero w 1825 roku. Miała wówczas 135 stóp (tj. około 41 metrów). W 1931 roku odnowiono wnętrze kościoła i wykonano w nim polichromie. W czasie II wojny światowej wieża kościelna została zburzona do wysokości korony murów kościelnych. Uszkodzony został wówczas także dach nad nawą główną, okna oraz ołtarz główny. Kościół poniósł znaczne straty w szatach i naczyniach liturgicznych. Po wojnie w latach 1947 - 1948 kościół został odbudowany.
Gościęciński kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowany jest w stylu barokowym z zatarciem cech stylowych w bryle zewnętrznej. Usytuowany jest w środku wsi na niewielkim wzniesieniu. Pod względem architektonicznym w poziomym rzucie ma formę krzyża. Ołtarz główny kościoła przedstawia scenę wniebowzięcia NMP. Scena ta ujęta jest w trzech zasadniczych momentach. Dolny fragment ołtarzowej nastawy przedstawia apostołów naturalnej wielkości, spoglądających z uwielbieniem na Matkę Bożą, unoszącą się do nieba w otoczeniu chóru anielskiego. Część tą wypełnia pole nastawy ołtarzowej. U góry króluje Trójca Święta... za