MENU
Szczyt Okola z widocznym schronem turystycznym Willhelmhutte

Dodał: Zbigniew Mosoń° - Data: 2008-01-17 11:20:20 - Odsłon: 2285
Rok 1920


Szczyt górski (724 m n.p.m.) w Górach Kaczawskich na Północnym Grzbiecie. Przed wojną popularny punkt widokowy (Hogolie) ze schronem turystycznym Willhelmhütte (Schutzhütte).

Okole jest najwyższym wzniesieniem Grzbietu Północnego Gór Kaczawskich, rozpościerającego się w formie równoleżnikowego, zalesionego masywu. Na zboczach góry znajdują się liczne skałki zbudowane z zieleńców i łupków. Nazwa Hogolie – nadana została przez władze pruskie dopiero pod koniec XIX wieku - słychać w niej jednak etymologię słowiańską ("hógół" lub "hójół", oznacza gęstwę, zarośla). Jako punkt widokowy miejsce to było bardzo znane już w latach 50. XIX wieku, w 1859 roku ukazał się bowiem pierwszy dotyczący go przewodnik. Według znajdującego się w nim opisu stała tu niewielka, drewniana wieża widokowa, a także mały domek – schron dla turystów, przy skale określanej jako Adlerstein (znana jako "Widok"). Na tej najwyższej skale, na którą prowadziły wąskie, strome schody, mieściła się zadaszona platforma widokowa, z czworokątnym, spadzistym dachem, pod którym zbudowano nieduży obiekt, z dookólnym tarasem widokowym i drzwiami z wszystkich czterech stron. Poniżej, według ryciny z 1859 roku, znajdował się drewniany, kryty dwuspadowym dachem budynek z niewielką przybudówką, nazwany Gasthaus, z kominem, z którego ulatuje dym. W książce czytamy, że jedna ze skał, która została kiedyś oderwana przez błyskawicę od głównego szczytu, nosi miano Gewitterstein. Po 1880 roku miejscowy schron turystyczny (dawniej Gasthaus) był zarządzany przez świerzawską sekcję Towarzystwa Karkonoskiego (Riesengebirgsverein). Pod koniec XIX wieku bardzo atrakcyjne wejście na szczyt wiodło z Lubiechowej, gdzie w miejscowej karczmie można było nabyć, za jedyne 15 fenigów, drukowaną panoramę roztaczającą się ze szczytu. Uroda tego miejsca zachwycała też poetów. Jeden z nich, Erach Sutener, tomik swoich utworów poświęconych Sudetom, wydany w 1888 roku, zatytułował właśnie „Hogolie”, nazywając górę „skarbem Sudetów”. Pod koniec XIX wieku (1897 rok) zaobserwowano znaczne zwiększenie się ruchu turystycznego w tym miejscu. Na przełomie XIX i XX wieku tutejsze skały uznano za pomnik przyrody. Na mapie WIG z 1947 roku szczyt występuje jako Ogule. Po 1945 znaczenie Okola jako punktu widokowego stopniowo słabło. W latach 50. XX wieku zawaliła się tutejsza wieża widokowa. W latach 60. Okole nie było już postrzegane jako punkt widokowy przez wydawnictwa przewodnikowe, które w latach 70. i 80. praktycznie nie poświęcały mu miejsca. W 2014 roku postulowano odtworzenie punktu widokowego na Okolu. W 2018 roku zbudowano na szczycie drewnianą platformę, która jest dobrym punktem widokowym, niestety szybko rosnące drzewa ograniczyły już część widoków, niemniej Okole to jedno z niewielu miejsc pozwalających na oglądanie zarówno głównego grzbietu Karkonoszy od strony południowej, jak i całego Przedgórza Kaczawskiego oraz dużej części Niziny Dolnośląskiej od północy. W 2019 roku zbudowano na górze dwie trasy singletrack oraz ustawiono pod szczytem schron turystyczny. W 2020 r. AGH zweryfikowała pomiar wysokościowy szczytu dwiema metodami - HGPS i H-Lidar - pomiary wyniosły odpowiednio 725,3 m i 722,9 m. Dotychczasowy pomiar geodezyjny wskazywał 718 metrów. Po jego weryfikacji Okole stało się najwyższym szczytem Gór Kaczawskich na równi z Folwarczną (także 724 m), a zostawiając w tyle Skopiec i Baraniec ("zaledwie" 721 i 720 m). Na szczycie Okola wisi nadal tabliczka PTTK Legnica z wysokością szczytu 714 m.... Na jednej ze szczytowych skałek na Okolu znajduje się od 1990 pamiątkowa plakieta poświęcona pamięci Andrzeja (?) - przewodnika sudeckiego, inicjatora rajdów rodzinnych "Okole" (od 1963 r.), wystawiona przez koło PTTK Łaziki ze Złotoryi.

(moose głównie za "Zapomniane punkty widokowe" z ok. 2016 r. - dostęp online: )

  • /foto/222/222625m.jpg
    1900 - 1910
  • /foto/4710/4710159m.jpg
    1905 - 1915
  • /foto/357/357712m.jpg
    1907
  • /foto/9596/9596800m.jpg
    1910
  • /foto/5134/5134324m.jpg
    1912
  • /foto/7161/7161241m.jpg
    1912
  • /foto/4449/4449136m.jpg
    1913
  • /foto/10875/10875328m.jpg
    1917
  • /foto/9672/9672410m.jpg
    1920 - 1925
  • /foto/8144/8144435m.jpg
    1920 - 1926
  • /foto/6377/6377121m.jpg
    1920 - 1935
  • /foto/5061/5061331m.jpg
    1925 - 1930
  • /foto/6752/6752595m.jpg
    1930 - 1935
  • /foto/6586/6586146m.jpg
    1936
  • /foto/196/196515m.jpg
    2006
  • /foto/5024/5024077m.jpg
    2014
  • /foto/8033/8033851m.jpg
    2019
  • /foto/8033/8033854m.jpg
    2019
  • /foto/8033/8033863m.jpg
    2019
  • /foto/8033/8033911m.jpg
    2019
  • /foto/8033/8033917m.jpg
    2019
  • /foto/8033/8033923m.jpg
    2019
  • /foto/9821/9821743m.jpg
    2022

Zbigniew Mosoń°

Poprzednie: Panoramy Zielonej Góry Strona Główna Następne: Rząśnik