Oczyszczalnię wybudowano w roku 1908 razem z siecią kanalizacyjną do oczyszczania ścieków miejskich. Składała się z osadników i złóż zraszanych do mechanicznego i biologicznego oczyszczania ścieków miejskich. Z powodu ograniczonej ilości miejsca na terenie oczyszczalni oraz planu skanalizowania gmin: Poniatowa, Białego Kamienia i Szczawienka – ok. roku 1924 postanowiono wybudować obiekt nowy, większy i bardziej nowoczesny w okolicach miasta Świebodzice.

W związku z mniejszą niż zakładano wydajnością ujęć wody w Marciszowie, pomimo poniesionych 2 milionów marek nakładów na budowę kolektora o długości 12km wzdłuż rzeki Pełcznicy do planowanej oczyszczalni w Świebodzicach, Zarząd Kanalizacji Dorzecza Rzeki Pełcznicy w Wałbrzychu (Kanalizationverband des. Leisebachgebites in. Waldenburg) zrezygnował z jej budowy. Ograniczono się tylko do modernizacji i rozbudowy starej oczyszczalni przy ul. Piotrowskiego (ok. roku 1925) wykorzystując stare osadniki jako fundamenty dla nowo wybudowanych osadników „Dorra” oraz komór wydzielonej fermentacji, wyposażonych w łapacze gazu. Rozbudowano także pozostałe elementy służące do mechanicznego i biologicznego oczyszczania ścieków. Poza tym wyposażono oczyszczalnię we własną siłownię i kotłownię, wykorzystywaną do napędu agregatów pompowych,oświetlenia i ogrzewania komór fermentacyjnych.
Kolejne prace modernizacyjne na oczyszczalni wykonano w latach 1966-1970. Kraty ręczne zastąpiono mechanicznymi, złoża zraszane spłukiwanymi, wybudowano pompownię recyrkulacyjną, wyremontowano przewody i kanały technologiczne, wymieniono agregaty pompowe i dmuchawy.
Aktualnie oczyszczalnia jest wyłączona z użytku - znajduje się tu baza transportowa i siedziba wydziałów eksploatacyjnych. Cały ciężar oczyszczania ścieków z Wałbrzycha, Szczawna-Zdrój, Świebodzic i w niewielkim stopniu z terenu gminy Boguszów-Gorce spoczywa na oczyszczalni w Cierniach.