Około 1,5 km na północ od Bytomia Odrzańskiego znajdował się średniowieczny gród bytomski (z drugiej połowy XI wieku), odkryty dopiero w roku 1960 przez E. Dąbrowskiego. W drugiej połowie XII wieku rozpoczął się proces przenoszenia osadnictwa na południe od grodu, na przyodrzański płaskowyż. W nowym miejscu zaczęła rozwijać się osada, prawdopodobnie powstał wówczas nowy gród. Prawdopodobnie pod koniec XIII wieku w pobliżu rozwijającej się osady (w kierunku północno-zachodnim) wzniesiono zamek książęcy. W wyniku układów między królem Czech a księciem Henrykiem V Żelaznym w roku 1344 księstwo głogowskie wraz z Głogowem i Bytomiem zostało podzielone na dwie części. Podział Bytomia na część książęcą (północno-zachodnią z zamkiem książęcym) i królewską (południowo-wschodnia) zaważył na rozwoju miasta (dwie rady miejskie, oddzielne sądownictwo). Prawdopodobnie po tym podziale w części królewskiej rozpoczęto budowę nowego zamku między obecną ulicą Kościelną a Głogowską, który miał być przeciwwagą zamku książęcego. Data i sposób likwidacji zamku królewskiego w Bytomiu Odrzańskim nie jest dokładnie znana. Na pewno w roku 1821 ówcześni właściciele miasta - rodzina von Schönaich z Siedliska - przekazała teren dawnego zamku na potrzeby szkoły ewangelickiej (wybudowano ją w latach 1835-36). Z czasem pozostałe zabudowania zamkowe zostały rozebrane (jeszcze na planie z roku 1935 zaznaczony jest obiekt Schloß). Obecnie w miejscu zamku znajduje się boisko szkolne przy Zespole Szkół im. J. Wybickiego.
/Petroniusz w oparciu o "Miejscowości powiatu nowosolskiego - Rys historyczny", Andrzejewski T., Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2004/