Wykonany został u schyłku XIV wieku. Składa się marmurowej tumby z czerwonego marmuru i leżącej na niej rzeźby przedstawiającej Arcybiskupa, wykonanej z białego wapienia. Z nagrobkiem wiąże się legenda o jego rozpadzie bez udziału rąk ludzkich, który został przepowiedziany przez samego Arcybiskupa i co nastąpiło sto lat po jego śmierci. W 500-lecie śmierci Arnošta (1864 r.), nagrobek przeniesiono do nawy północnej.