Do lat trzydziestych XX wieku budynek gospodarczy należący do radcy zdrowia dr Issmera. W tym czasie na parterze znajdowała się wozownia, stajnia, pomieszczenie na paszę i komórka na siodła i uprzęże (Geschirrkamer). Na piętrze znajdowało się małe mieszkanie (pewnie służby) oraz stryszek, gdzie przechowywano paszę. W roku 1935, w związku z wybudowaniem budynku Szkoły Pożarnictwa, obiekt ten zmienił swoje przeznaczenie: przebudowano go na mieszkania dla woźniców wozów strażackich, dobudowując pięro w miejscu dotychczasowego stryszku. Obecnie obiekt usługowo-handlowy.