 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozyskiwanie srebronośnego galenitu (ruda ołowiu) w rejonie Srebrnej Góry jest poświadczone już w XIII w. (wówczas grudki rudy zbierano z powierzchni). Około 1370 r. przybyli tu górnicy z Miśni i ze Złotego Stoku i na mocy książęcych przywilejów założyli osadę i pierwsze kopalnie. Zanikły one podczas wojen husyckich, lecz w 2. poł. XV zostały odnowione i następne stulecie to okres największego rozkwitu tutejszego górnictwa. W 1536 r. Srebrna Góra stała się wolnym miastem górniczym.
Można stwierdzić, ...
Pozyskiwanie srebronośnego galenitu (ruda ołowiu) w rejonie Srebrnej Góry jest poświadczone już w XIII w. (wówczas grudki rudy zbierano z powierzchni). Około 1370 r. przybyli tu górnicy z Miśni i ze Złotego Stoku i na mocy książęcych przywilejów założyli osadę i pierwsze kopalnie. Zanikły one podczas wojen husyckich, lecz w 2. poł. XV zostały odnowione i następne stulecie to okres największego rozkwitu tutejszego górnictwa. W 1536 r. Srebrna Góra stała się wolnym miastem górniczym.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Można stwierdzić, że w połowie XVI w. istniało aż 12, na ogół niewielkich, kopalń, rozlokowanych na stokach Góry Srebrnej (obecnie: Warownej), Ostrogu i w dolinach Chłopiny i Kuźniczej. Były odwadniane samowypływem, w jednej książę Karol I polecił zbudować kunszt wodny, jeszcze inna posiadała sztolnię dziedziczną (odwadniającą). Na ogół pozyskiwano tam tylko rudę ołowiu, ale co najmniej w dwóch stwierdzono duże ilości srebra. Roczne wydobycie szacuje się na 200 ton rudy, z której otrzymywano – w Złotym Stoku – ok. 30 kg srebra. XVII w. to okres stopniowego zamierania kopalń. W kolejnych wiekach jeszcze wielokrotnie próbowano wznowić wydobycie rud srebra, ołowiu i cynku, ale zawsze kończyło się to niepowodzeniem (choć jedna z dwóch sztolni w dolinie Chłopiny czynnych w 1713 r., Elisabeth, osiągnęła aż 550 m długości i była najdłuższą w tym rejonie); dodatkowo – budowa twierdzy uczyniła część terenu niedostępną dla górników. Próbne wydobycie i udany wytop ołowiu i srebra przeprowadzono np. w 1777 r. Jeszcze po ostatniej wojnie w okolicy na niewielką skalę wydobywano baryt i poszukiwano uranu. Jak na kilkusetletnią tradycję, w Srebrnej Górze zachowało się stosunkowo niewiele czytelnych śladów po danej działalności górniczej. W dolinie Chłopiny można zobaczyć wiele warp i zagłębień po sztolniach oraz sztolnię z obudową, zamkniętą po kilku metrach świeżym zawałem (prawdopodobnie po ostatniej wojnie poszukiwano tu barytu). Większa sztolnia, 42-metrowa (nieznanego wieku i przeznaczenia – być może XIX-wieczna kopalnia rud cynku) znajduje się w dolinie Samotnika. 3 niewielkie sztolnie poszukiwawcze znajdują się w dolinie Kuźniczej, a inna, zamknięta sztolnia znajduje się w tzw. Wąwozie w górnej części dawnego miasta. Żadna z tych sztolni nie jest udostępniona do zwiedzania. Źródło opisu: www.szlakikulturowe.dolnyslask.pl - 
/Dodał Petroniusz/ |
|||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
