Ernsdorf (Hernesti villa) Wiejska osada wzmiankowana w źródłach już w połowie XIII wieku tak samo jak miasto parafialne Rychbach (Dzierżoniów). Wieś ta przed włączeniem jej w granice administracyjne Dzierżoniowa składała się z trzech zasadniczych części: miejskiej (Ernsdorf Städtisch); Klinkenhaus (Ernsdorf Klinkenhaus); królewskiej (Ernsdorf Königlich), oraz z dwóch majątków ziemskich. Od początku XIX stulecia następował wzrost znaczenia tej związanej z Dzierżoniowem wsi. Wybudowano tutaj dworzec kolejowy. Lokowano coraz większą ilość budynków mieszkalnych, kompleksów fabrycznych i obiektów użyteczności publicznej. W 1876 r. nastąpiło połączenie trzech gmin Ernsdorf: miejskiej,królewskiej i Klinkenhaus. W roku 1889 Ernsdorf z liczbą 6042 osób, został włączony w granice administracyjne Dzierżoniowa (6721 mieszkańców). W 1895 r miasto zajmowało piąte pod względem liczby ludności miejsce w Rejencji Wrocławskiej. (na podstawie: "Dzierżoniów - szkic o rozwoju przestrzennym miasta" Piotr Kmiecik, w: Rocznik Dzierżoniowski 2005)
Niewiele wiadomo jednak o zabudowie wsi Ernsdorf. Najznaczniejsza w tym rejonie budowlą był w tym czasie z pewnością dwór, zwany Klinkenhaus od nazwy przepływającego obok i wpadającego od południa do Piławy potoku (Klinkenbach). Istniał on już wcześniej, choć znany ze źródeł pierwszy właściciel to dopiero Henryk von Raneck, który w 1595 roku spierał się z miastem o prawo połowu ryb w rzece Piławie. Sprawa trafiła do sądu mężów w Świdnicy, a ten rozstrzygnął, że von Reneck może korzystać z łowienia ryb tylko przez dwa dni w tygodniu. Na drodze pokojowej zrealizowało miasto zamiar pozyskania obszaru w Ernsdorf. Jan von Gellhorn z zamku w Pieszycach sprzedał w 1597 roku miastu swoją część Ernsdorf za 4000 talarów. "U podnóża wzniesienia, trzysta, a może czterysta jardów od Dzierżoniowa leży wieś Ernsdorf, położona wśród drzew, przez którą przepływa mały strumień. Tam znajdowały się angielskie kwatery. Rezydencja cara mieści się w dużym budynku w Pieszycach "- tyle o wsi napisał Robert Semple, angielski kupiec, dziennikarz, a może nawet szpieg, więzień "śląskiego Gibraltaru". 31 VII 1813 roku został zwolniony i opuścił twierdzę, by znaleźć się w środku wielkiej polityki czyli w Dzierżoniowie. Pozostawił on relację ze swego pobytu na Śląsku w roku 1813.
Friedrich Alfred Zimmermann w "Przyczynkach do opisania Ślaska" wydanym w 1785 roku tak pisał o Ernsdorfie: "Leży w pobliżu miasta i składa się z dwóch działów: Pierwszy należy do dzierżoniowskiej komandorii zakonu maltańskiego i posiada 2 szkoły, 7 chłopów173 chałupników i 1010 mieszkańców. Drugi dział jest własnością skarbu miasta Dzierżoniowa i obejmuje 15 chłopów, 65 chałupników, 578 ludzi. Jest tu również dobro lenne, składające się z 1 chłopa i 2 chałupników, które należy do Gottfrieda Hoffmanna.