W osłoniętym miejscu nad cichym strumieniem, z dala od ruchliwych dróg z uzdrowiska do idyllicznej "szwajcarki" w Dworze Idy utworzono w 1911 r. miejsce tereny rekreacyjne do kąpieli słonecznych. Miejsce wyposażono w przebieralnie oraz urządzenia do ćwiczeń terenowych i gimnastycznych - skocznie, sztangi, hantle, jak również w leżaki, stoły i materace. Nad prawidłowym zażywaniem słonecznych kąpieli czuwała obsługa, tak by nie doprowadzić do szkód w zdrowiu. Wstęp był płatny - kosztował w 1913 r. 30 fenigów za pojedyncze wejście, karta na cały sezon kosztowała 12 marek. (moose - opis za przedwojennymi folderami uzdrowiska)