Na stacji węzłowej Niegosławice krzyżują się linie: nr 14 Łódź Kaliska - Forst (odcinek Głogów - Żagań, 312 kilometr od stacji Łódź Kaliska) i nr 303 Rokitki - Kożuchów (zlikwidowana i częściowo rozebrana). Starsza z nich - linia Głogów - Żagań została uruchomiona w 1846 roku. Już wtedy w Niegosławicach otwarto stację lub przystanek. Połączenie do Rokitek i dalej do Złotoryi doprowadzono w roku 1891 roku. Utworzenie węzła pociągnęło rozbudowę infrastruktury kolejowej - rozbudowę dworca, budowę wieży wodnej z parowozownią, budowę magazynu ekspedycji kolejowej, zachodniej nastawni). Po wojnie stacja nadal funkcjonowała jako węzeł. Obsługiwała 8 połączeń osobowych + towarowe w kierunku Rokitkek, połączenia osobowe i towarowe na linii Żagań - Głogów, a także w kierunku Kożuchowa. Kres węzła nastąpił po zamknięciu połączeń do Rokitek oraz do Kożuchowa (odpowiednio 1991 pasażerskie Chocianów - Niegosławice, 1992 Kożuchów - Rokitki, 1994 towarowe Przemków Odlewnia - Niegosławice). W 1993 Niegosławice były stacją, na której zatrzymywały się składy Lubuskiej Kolei Regionalnych. W 2002 roku zawieszono połączenia osobowe na linii Głogów - Żagań, co przyczyniło się do upadku stacji. Perony zarastają, poczekalnia stoi pusta, magazyn towarowy jest otwarty i stopniowo dewastowany. Od 10 grudnia 2006 do 11 października 2010 r. Niegosławice były stacją końcową dla szynobusu kursującego od Zielonej Góry / Żagania. Mała ilość kursów i długi czas przejazdu nie były żadną alternatywą dla samochodów, dlatego połączenie upadło. Obecnie przez stację prowadzony jest sporadyczny ruch towarowy (a w zasadzie od 2013 r. nie ma tego ruchu). Najciekawszym obiektem na stacji jest dworzec z magazynem przesyłek konduktorskich zbudowany z czerwonej cegły. W jego pobliżu znajduje się szalet oraz niewielki magazyn z rampą. Stacja posiada 4 tory główne, z czego użytkowane są tylko 3. Uzupełnieniem są 3 tory boczne od strony Głogowa, prowadzące do 2 placów ładunkowych, rampy oraz garażu. Pozostała część torów głównych jest wyłączona z eksploatacji bądź została rozebrana. Do dziś zachowały się natomiast trzy perony, jednak bez funkcjonującego niegdyś przejścia podziemnego. Ruch pociągów prowadzony jest przez nastawnie Ng i Ng1 z urządzeniami mechanicznymi scentralizowanymi z sygnalizacją kształtową. Ciekawostką są zachowane na stacji kształtowe tarcze - zaporowa i manewrowa (moose - różne źródła)