Kościół filialny. Poewangelicki. Wzmiankowany w 1408 r., pw. św. Marcina z Tours. Obecny wzniesiony w latach 1848-49 z fundacji Wilhema Traugotta v. Traubadel, na miejscu poprzedniego drewnianego, spalonego w 1847 r. Odnowiony w 1899 r. Neoromański. Orientowany. Murowany, otynkowany. Wzniesiony na rzucie prostokąta z wydzielonym wewnątrz krótkim prezbiterium i wieżą od zachodu. Wnętrze nakryte stropem belkowanym. Chór muzyczny i empory sięgające do połowy ścian bocznych, drewniane. Na zewnątrz narożniki zaakcentowane. Okna zamknięte półkoliście. Dach siodłowy kryty dachówką. Wieża trójkondygnacjowa, nakryta dachem namiotowym. Na cmentarzu kościelnym obelisk z polskim i łacińskim napisem dotyczącym rodziny Frankenbergów, klasycystyczny z 1 połowy XIX w. wg.