Pierwsza dekada Festiwalu Pol-8, kiedy był on organizowany przez Wojewódzki Dom Kultury we Wrocławiu, postawiła bardzo wysoko poprzeczkę przed nowymi organizatorami. Po nowym podziale administracyjnym Polski w 1975 r. odpowiedzialność za Festiwal Pol-8 przejęło województwo wałbrzyskie. Przypomnijmy jeszcze raz słowa twórcy i wieloletniego Komisarza Pol-8 Józefa Milki: "Polanica-Zdrój - miejsce Festiwalu Pol-8 - mimo, że nadal leży między Kłodzkiem a Dusznikami, znalazła się w innym województwie, a więc poza naszą - to jest Wojewódzkiego Domu Kultury we Wrocławiu - strefą działania". Ale nie uprzedzajmy wypadków...
XI Festiwal Pol-8 - 1975
Pomimo, że XI Festiwal Pol-8, który odbył się w dniach 26-28 wrześniu 1975 r. organizował już Wojewódzki Dom Kultury w Wałbrzychu, to jednak jeszcze we współpracy z WDK Wrocław i z Józefem Milką jako Komisarzem Festiwalu. W kraju odbyło się 9 przeglądów regionalnych, na które zgłoszono 105 filmów. Do udziału w Pol-8 wytypowano 50 filmów. Komisja Kwalifikacyjna w Polanicy przyjęła ostatecznie do publicznych projekcji 27 filmów. Filmy oceniało jury w składzie: Janusz Skwara (krytyk filmowy) – przewodniczący, Sylwester Chęciński (reżyser filmowy), Ryszard Filipowicz (przedstawiciel FAKF), Jan Jacoby (reżyser filmowy), Stefan Liszkowski (dyrektor WDK Wrocław), Stanisław Niedbalski (operator filmowy), Janusz Przybyłowicz (dziennikarz). Nagroda Grand Prix przypadła Wiktorowi Mleczko z AKF „Czarownica” w Łysej Górze za film „Kontrasty”.
W 1976 r. miało miejsce w Warszawie przykre wydarzenie. W ramach represji za wywiezienie poza granicę kraju bez zezwolenia Ministerstwa Kultury i Sztuki polskich filmów amatorskich, mających reprezentować nasz kraj na Światowym Konkursie UNICA, Zarząd Federacji Amatorskich Klubów Filmowych w Polsce dostał polecenie usunięcia Józefa Milki ze stanowiska Przewodniczącego, a także z władz Federacji, co też skwapliwie wykonano. Dnia 18 lipca 1976 r. Józef Milka stał się osobą "prywatną". Było to o tyle przykre, że w ten specyficzny sposób podziękowano Józefowi Milce za lata działalności w polskim amatorskim ruchu filmowym.
XII Festiwal Pol-8 - 1976
Festiwale Pol-8 XII i XIII-w latach 1976 i 1977 odbyły się już bez udziału starych organizatorów z Wrocławia, choć jeszcze XII Pol-8 z Józefem Milką jako Komisarzem Festiwalu. XII Festiwal Pol-8 odbył się w dniach 24-26 września 1976 r. Festiwal poprzedziło 5 przeglądów regionalnych, na które zgłoszono 77 filmów, z których 41 wytypowano do udziału w Pol-8. Komisja Kwalifikacyjna w Polanicy dopuściła do konkursu 24 filmy.
W skład Jury XII Festiwalu Pol-8 weszli: prof. Jan Jacoby (reżyser filmowy) - przewodniczący, Lesław Braiter (wicedyrektor WDK Wałbrzych), Henryk Dziuba (sekretarz generalny FAKF), Jacek Grychczyński (wiceprzewodniczący FAKF), Wojciech Leszczyc (operator filmowy), Janusz Przybyłowicz (dziennikarz), Lech Terpiłowski (krytyk muzyczny), Zbigniew Wróblewski (członek Zarządu FAKF), Bogdan Zubrzycki (wiceprzewodniczący FAKF). Nagrodę Grand Prix przyznano Waldemarowi Zamczewskiemu i Ireneuszowi Radziowi z AKF „Groteska” z Kędzierzyna za film „Trzy smutne opowiadania”.
XIII Festiwal Pol-8 - 1977
W dniach 23-25 września 1977 r. w Polanicy odbył się XIII Festiwal Pol-8. Komisja Kwalifikacyjna na posiedzeniu w Wałbrzychu dnia 15 września 1977 r. obejrzała 90 nadesłanych filmów i dopuściła do Konkursu 40 z nich. Filmy na XIII Festiwalu Pol-8 oceniało Jury w składzie: Sylwester Chęciński (reżyser filmowy) – przewodniczący, Urszula Biełous (dziennikarka „Trybuny Ludu”), Tadeusz Czocher (WDK Wałbrzych), Stanisław Dzieran (Ministerstwo Kultury i Sztuki), Witold Figlewski (dziennikarz), Marian Jarosz (przedstawiciel FAKF), Andrzej Marczewski (dyrektor Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu), Jerzy Ridan (reżyser filmowy), Jerzy Soszyński (CRZZ) i Aleksandra Rudy (WDK Wałbrzych). Na festiwalu Pol-8 w 1977 r. kolejne Grand Prix zdobł Tadeusz Wudzki wraz ze swym synem Pawłem, za film „Fatamorgana”, tym razem w barwach AKF SAWA z Warszawy.
W czasie XIII Festiwalu Pol-8 w kinie „Światowid” Amatorski Klub Filmowy SAWA z Warszawy zaprezentował swój najsłynniejszy program z cyklu „SAWA BY NIGHT”. Był to program pod tytułem „Wieczór z Dziennikiem” wzorowany na ówczesnym programie informacyjnym „Dzienniku Telewizyjnym”. Zaprezentowano go w drugi dzień festiwalu, 24 września 1977 r., w sobotę, o godzinie 23:00. Program ten jeszcze przed pierwszym pokazem obrósł legendą, jako mocno polityczny. W związku z tym, na wszelki wypadek, zapowiadany był jako impreza zamknięta, co jeszcze bardziej przyczyniło się do rozgłosu.
Pochlebne opinie i komentarze o Klubie i programie „Wieczór z Dziennikiem” nadawano nawet w Wolnej Europie, co mogło się okazać niedźwiedzią przysługą. Na szczęście jednak Klub ocalał. Po XIII Pol-8 AKF SAWA otrzymał od Organizatorów festiwalu pismo dziękujące za prezentację programu w trakcie Pol-8. Program „Wieczór z Dziennikiem” był prezentowany potem trzykrotnie w siedzibie Klubu oraz wielokrotnie na zaproszenie różnych Klubów z Polski. W sumie prezentowany był na wyjazdach blisko 10 razy. Wiesław Stradomski określił ten program jako pierwszy audio-wizualny kabaret w Polsce.
Dyrektorem XIII Festiwalu Pol-8 w 1977 r. był Lesław Braiter z WDK w Wałbrzychu. OJózefie Milce w materiałach festiwalowych nie było już ani słowa, tak jakby człowiek przestał istnieć, chociaż wiemy, że pomagał jeszcze w organizacji tego festiwalu i był jego uczestnikiem.
Za największe kuriozum wypada uznać artykuł opublikowany w materiałach z XIII Festiwalu Pol-8 pod tytułem „Jak się urodził Pol-8?” w którym ani razu nie pada nazwisko Józefa Milki. Jak to możliwe, żeby napisać o narodzinach Festiwalu Pol-8 nie wspominając Milki? Jak widać można! Trudno uznać to jednak za zapis cenzorski na nazwisko Józefa Milki i dalszy ciąg represji z 1976 r., raczej był to brak taktu i wyczucia osób redagujących tekst i organizatorów, którzy taki tekst opublikowali.
XIV Festiwal Pol-8 - 1978
Od XIV Pol-8 w 1978 r. Festiwal w Polanicy-Zdroju organizował samodzielnie Wałbrzych. Odbył się on w dniach 21-24 września 1978 r. Komisja Kwalifikacyjna obejrzała 64 zgłoszone filmy i pod ocenę jury wytypowała 38 filmów. Filmy konkursowe na XIV Pol-8 oceniało Jury w składzie: Piotr Szczepański (Wytwórnia Filmów Fabularnych Wrocław) – przewodniczący, Maria Łękawa (Ministerstwo Kultury i Sztuki), Genowefa Kowalska (WRZZ Wałbrzych), Jolanta Wieteska-Lis (WDK-Wałbrzych), Andrzej Maria Marczewski (reżyser filmowy i teatralny), Bogdan Zagroba (krytyk filmowy) oraz Józef Macalik (przedstawiciel FAKF). Grand Prix otrzymał film „Sąd” Edmunda Goławskiego z AKF "X MUZA” Gdańsk. Dyrektorem Festiwalu był ponownie Lesław Braiter z WDK Wałbrzych.
W trakcie XIV Pol-8 w 1978 r., na którym Józef Milka był obecny jedynie jako gość, powiedział on: "Przez 13 lat organizowałem polanicki festiwal, a kiedyś nawet go wymyśliłem, ze zrozumiałych względów na wiele tematów nie chcę się wypowiadać. Chcę natomiast powiedzieć, że Pol-8 jest mi bliski jak dawniej. Nie porzuca się przecież własnego dziecka, nawet jeżeli okazało się niezbyt wdzięczne ...".
XV Festiwal Pol-8 - 1979
W dniach 20-23 września 1979 r. odbył się jubileuszowy XV Festiwal Pol-8. W pokazach konkursowych wzięło udział 31 filmów z 56 zgłoszonych. Jury w składzie: Krystyna Gryczełowska (reżyser filmowy) - przewodnicząca, Leszek Boguszewski (przedstawiciel FAKF), Tadeusz Czocher (WDK Wałbrzych), Przemysław Lipiński (przedstawiciel COMUK), Andrzej Maria Marczewski (dyrektor Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu), Janusz Przybyłowicz (dziennikarz) oraz Bogdan Zagroba (dziennikarz) postanowiło przyznać Grand Prix Ireneuszowi Radziowi i Andrzejowi Szopińskiemu z AKF „Groteska” z Kędzierzyna Koźla za film „Wieczne odpoczywanie”.
Wydarzeniem tego festiwalu był przedpremierowy pokaz w kinie „Światowid” filmu „Amator” Krzysztofa Kieślowskiego. Projekcja filmu odbyła się 22 września 1979 r. o godz. 20:00. Tak naprawdę była to ogólnopolska premiera tego filmu. Jako ciekawostkę trzeba odnotować fakt, że w historii filmu polskiego jako datę premiery „Amatora” odnotowano jednak 16 listopada 1979 r. (datę oficjalnej premiery w Warszawie), blisko dwa miesiące po pokazie polanickim. Po projekcji filmu, około godz. 22:00 w Klubie „Pod Ósemką” rozpoczęło się spotkanie reżysera Krzysztofa Kieślowskiego z uczestnikami festiwalu. Zakończyło się bardzo późno w nocy.
Innym ważnym i bardzo sympatycznym wydarzeniem jubileuszowego, XV Festiwalu Pol-8 było również przyznanie Nagrody Prezesa AKF SAWA (przyznawanej corocznie od 1972 r.) „Kierownictwu i Personelowi Kina „Światowid” w Polanicy-Zdroju za całokształt działalności”. Po raz pierwszy Nagrody Prezesa AKF SAWA nie otrzymał film, lecz zespół wyjątkowych ludzi, którzy co roku, zawsze z taką samą serdecznością i radością, witali uczestników Festiwalu Pol-8 w progach kina „Światowid”. Żadna inna decyzja o przyznaniu Nagrody Prezesa nie wzbudziła takiej żywiołowej radości u nagrodzonych, jaką zaprezentowały Zosia Janiszewska oraz Danusia Duchnowska po ogłoszeniu werdyktu. Żaden też werdykt o przyznaniu Nagrody Prezesa, ani wcześniej ani później, nie wywołał takiej owacji na sali kina „Światowid”.
Dyrektorem XV Festiwalu Pol-8 był już tradycyjnie Lesław Braiter, który przez kilka lat kierowania festiwalem coraz bardziej integrował się z tą nietypową imprezą. Poddawał się on z wyraźną przyjemnością szalonym pomysłom, które uczestnicy starali się wprowadzić w życie festiwalowe.
XVI Festiwal Pol-8 - 1980
W dniach 26-28 września 1980 r. odbył się kolejny XVI Festiwal Pol-8. Na festiwal ten zostało zgłoszonych 60 filmów, z których 47 wzięło udział w konkursie. A oto skład Jury XVI Festiwalu Pol-8: Stanisław Lenartowicz (reżyser filmowy) - przewodniczący, Feliks Falk (reżyser filmowy), Stanisław Góra (Urząd Wojewódzki w Wałbrzychu), Jacek Grychczyński (przedstawiciel FAKF), Maria Łękawa (Ministerstwo Kultury i Sztuki), Stanisław Marciniak (WDK Wałbrzych), Janusz Przybyłowicz (dziennikarz „Gazeta Robotnicza”), Piotr Szczepański (Wytwórnia Filmów Fabularnych Wrocław), Aleksandra Rudy (WDK Wałbrzych). Grand Prix przyznano Januszowi Bujakowi, Jackowi Turalikowi, Mirosławowi Żabierkowi i Sławomirowi Popławskiemu z AKF „Kadr ’80” z Sosnowca za film „1 z 49”.
Pomimo zmian jakie nastąpiły po sierpniu 1980 r. wśród filmów niedopuszczonych do konkursu znalazł się ponownie film "Manifestacja" Jana Piechury z AKF SAWA. Film ten został zrealizowany w 1973 r. i nigdy nie był dopuszczony do publicznych projekcji. Dopiero w 1981 r. podczas XVII Festiwalu Pol-8 po raz pierwszy był pokazany publicznie i został wyróżniony przez jury drugą nagrodą. Chyba ten właśnie film najdłużej pełnił rolę „półkownika” filmu amatorskiego.
W trakcie XVI Festiwalu Pol-8 w 1980 r. AKF SAWA zaprezentował swój kolejny program z cyklu „SAWA BY NIGHT”. W nocy z soboty na niedzielę (27/28 września) rozpoczął się o północy w kinie „Światowid” program pod nazwą „Pierwszy Członek na orbicie”. Jak zwykle wywołał on żywiołowe reakcje na sali i ugruntował opinię o AKF SAWA, jako klubie, który porywa się na rzeczy trudne, czy wręcz niemożliwe do zrealizowania w warunkach amatorskich.
XVI Festiwalem Pol-8 zarządzali Stanisław Marciniak i Lesław Braiter. Trudno powiedzieć, który był ważniejszy. Choć podejrzewamy, że rękę na wszystkim trzymał Stanisław Marciniak jako dyrektor WDK w Wałbrzychu.
XVII Festiwal Pol-8 - 1981
XVII Festiwal Pol-8, który odbył się w dniach 25-27 września 1981 r., był drugim festiwalem po wydarzeniach sierpniowych 1980 r. Dopiero na nim widać było wyraźnie złagodzenie działań cenzury. Na festiwal zgłoszonych zostało 62 filmy, Komisja Kwalifikacyjna dopuściła do konkursu 50 filmów. W Jury zasiedli: Stanisław Lenartowicz (reżyser filmowy) - przewodniczący, Sylwester Chęciński (reżyser filmowy), Krzysztof Nowak (reżyser filmowy), Grzegorz Romanowski (dziennikarz), Marian Jarosz (przedstawiciel FAKF). Grand Prix zdobył Leszek Boguszewski z AKF SAWA za film „Blokada”. Drugą nagrodę zdobył dopuszczony wreszcie do konkursu, wspominany już przez nas film Jana Piechury (również z AKF SAWA) „Manifestacja”.
Wydarzeniem tego festiwalu była „Kronika XVII Festiwalu Pol-8” realizowana codziennie przez warszawski klub SAWA na dźwiękowej taśmie filmowej super 8. Zrealizowane materiały było wywoływane w nocy przez Jana Piechurę w hotelowej łazience, później montowane i rano prezentowane publiczności przed projekcjami konkursowymi. W czasach, gdy na wywołanie taśmy filmowej czekało się bardzo długo, a wideo jeszcze nie istniało, tego typy wydarzenia szokowały i wzbudzały podziw.
STAN WOJENNY i „festiwal, którego nie było” - 1982
Dzień 13 grudnia 1981 r. zakończył okres względnej swobody w Polsce, wprowadzono Stan Wojenny i wszystko wróciło do „normy”. W połowie 1982 r. dotarła do nas wiadomość, że Festiwal Pol-8 nie odbędzie się. W niczym nie zakłóciło to przygotowań warszawskiego klubu SAWA do tej tradycyjnej imprezy. I ten właśnie klub najbardziej zdecydowanie zareagował na tę wiadomość. Wydano odezwę: "Zarząd AKF SAWA i jego Wysoki Prezes w wyniku narady odbytej w dniu 9 lipca 1982 r. w sprawie tegorocznego Pol-8, podjął następującą decyzję: doroczny, XVIII Festiwal Filmów Amatorskich Pol-8 odbędzie się w dniach 24-26 września 1982 r. w Polanicy-Zdroju. [...] Komisarzem XVIII Pol-8 zostaje mianowany Józef Milka-Wytrwały [...]"
Oprócz Józefa Milki do Polanicy przyjechało wtedy własnymi samochodami (benzyna na kartki) i koleją 11 członków AKF SAWA oraz zaprzyjaźnieni ludzie z Wałbrzycha (Jola Wietesa-Lis i Majka Kobzdej), z Wrocławia i z Gdańska (m.in. Ryszard Krupowicz). Otwarcie Festiwalu odbyło się tradycyjnie w sali kina "Światowid". Ponieważ Zosia Janiszewska była wtedy poza Polanicą (nie pamiętam już czy była internowana czy na wycieczce), rolę gospodyni pełniła Danusia Duchnowska z aktywną pomocą Lucka Dalisa. Rzeczą, która pozytywnie wyróżniała ten festiwal spośród innych było to, że nie było na nim złych filmów. Wcale nie było festiwalowych projekcji.
W trakcie tego wrześniowego pobytu w Polanicy, w sobotę wieczorem, 25 września 1982 r., w holu na ostatnim piętrze hotelu „Polonia” gdzie mieszkaliśmy, zorganizowano spotkanie Komisarza Festiwalu Pol-8 Józefa Milki z uczestnikami festiwalu pod hasłem „Sam na sam z Milką”. Ogólnie poświęcone ono było wspominkom. Na zakończenie Komisarz wręczył przedstawicielom Klubu dyplom z dedykacją: „Klubowi AKF SAWA za pomysł i zrealizowanie mimo wszystko XVIII Pol-8 – Komisarz Festiwalu Filmowego Pol-8 Józef Milka, Polanica, 25 września 1982 r.” W trakcie tego spotkania Komisarz częstował zgromadzonych „firmową” czekoladą „Milka”.
Dzisiaj to nielegalne, czterodniowe spotkanie w Polanicy-Zdroju w czasie Stanu Wojennego we wrześniu 1982 r., przez ludzi obytych z historią Pol-8 nazywane jest "Festiwalem, którego nie było".
XVIII Festiwal Pol-8 - 1983
Dopiero w 1983 r. w dniach 23-24 września odbył się kolejny, tym razem już oficjalny, XVIII Festiwal Pol-8. Organizatorzy robili wszystko, aby festiwal po rocznej przerwie był taki jak kiedyś. Nawet Józef Milka, niestrudzony działacz amatorskiego ruchu filmowego odzyskał swą pełnioną niegdyś funkcję Komisarza Pol-8. Niestety znowu czuło się twardą rękę cenzury. Do festiwalu zgłoszono jedynie 41 filmów, a do konkursu dopuszczono 31. Nikt dzisiaj nie jest w stanie stwierdzić ile filmów padło wtedy ofiarą cenzury, a ilu filmów po prostu nie zgłoszono ze względu na sytuację polityczną w kraju.
Jury obradowało w składzie: Stanisław Lenartowicz (reżyser filmowy) - przewodniczący, Przemysław Lipiński (Ministerstwo Kultury i Sztuki), Krzysztof Nowak (reżyser filmowy), Stanisław Puls (przedstawiciel FAKF) i Bogdan Zagroba (dziennikarz, redakcja „Film”). Grand Prix otrzymał Ryszard Krupowicz z AKF „X MUZA” w Gdańsku za wzruszający, patriotyczny film „Pszenicami kołysana”.
Dnia 24 września 1983 r., w sobotę wieczorem, odbyła się jedna z imprez towarzyszących Festiwalowi Pol-8. Był to pokaz filmów Tadeusza Wudzkiego, które w latach 1974-1977 zdobyły na polanickim festiwalu najwyższe trofea. Tak jak przed kilkoma laty, filmy te zostały znowu przyjęte przez publiczność bardzo przychylnie.
Na początku 1984 r. dostałem z Polanicy od Danusi Duchnowskiej kartę z datą 24 stycznia. Danusia napisała tam: „Serdeczne pozdrowienia dla całej Rodziny AKF SAWA życzy Danka Polaniczanka. Odebrałam dzisiaj wizę do Wiednia, wyjeżdżam do swojej Niuńki. Całuję Was wszystkich i życzę udanych filmów. Niech Żyje SAWA i nowy Prezes! Cześć!” Nie zdawaliśmy sobie sprawy, że Danusia Duchnowska żegna się z nami na dłużej niż myślimy, że nie zobaczymy jej już nigdy.
XIX Festiwal Pol-8 - 1984
W dniach 21-23 września 1984 r., tym razem już bez żadnych przeszkód odbył się kolejny, XIX Festiwal Pol-8. Na festiwal zgłoszono 48 filmów, z czego Komisja Kwalifikacyjna dopuściła do konkursu 30 filmów. Filmy oceniało Jury w składzie: Krzysztof Nowak (reżyser filmowy), Bogdan Górski (reżyser filmowy), Janusz Tylman (operator filmowy), Przemysław Lipiński (Ministerstwo Kultury i Sztuki), Jacek Grychczyński (przedstawiciel FAKF), Irena Gardzielewska (WDK Wałbrzych). Postanowili oni przyznać Grand Prix filmowi „Zostańcie jeszcze...” Franciszka Konrady z AKF „Toro” z Krotoszyna.
Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego XIX Festiwalu Pol-8 był Stanisław Marciniak (dyrektor WDK Wałbrzych), natomiast dyrektorem Biura Festiwalu Pol-8 Jolanta Wieteska-Lis.
Latem 1985 r. dotarła do nas wiadomość, że 18 lipca zmarła w Wiedniu Danusia Duchnowska. Jak już pisaliśmy, pracowała ona w kinie "Światowid" od 16 maja 1959 r. do 1 marca 1984 r., a więc towarzyszyła nam od I Festiwalu Pol-8 w 1965 r. do XVIII w 1983 r., czyli przez 19 lat. Bardzo nam brakowało Danusi w Polanicy, była to wyjątkowo dobra i przyjaźnie nastawiona do ludzi osoba.
XX Festiwal Pol-8 – 1985
XX Festiwal Pol-8 odbył się tradycyjnie w Polanicy w dniach 19-22 września 1985 r. Na ten jubileuszowy Pol-8 zgłoszono 42 filmy. Komisja Kwalifikacyjna, której przewodniczącym był Józef Milka do konkursu dopuściła 34 filmy. W Jury zasiedli: Stanisław Lenartowicz (reżyser filmowy) – przewodniczący, Maria Łękawa (Ministerstwo Kultury i Sztuki), Krzysztof Nowak (reżyser filmowy), Bogdan Górski (reżyser filmowy), Janusz Tylman (operator filmowy), Leszek Boguszewski (przedstawiciel FAKF), Irena Gardzielewska (WDK Wałbrzych).
Grand Prix festiwalu zostało przyznane Ryszardowi Klimczakowi i Antoniemu Kreisowi z AKF „Chorzowska ósemka” za film „Moją domeną jest muzyka”. Jedną z imprez towarzyszących XX Pol-8 był Dzień Międzynarodowy, zaprezentowano 11 filmów z Czechosłowacji i Węgier.
Jubileuszowy Pol-8 odbywał się z dużą pompą. Były przemówienia czytane z kartki i odznaczenia. Różni ludzie przypinali i odbierali "blaszki". W pewnym momencie wywołano do odbioru Dyplomu Ministra Kultury i Sztuki siedzącego gdzieś wśród widzów na sali kina "Światowid" Józefa Milkę. Mimo upływu lat nie zapomniała o nim zgromadzona publiczność festiwalowa, która w tym momencie zgotowała mu, trwającą kilka dobrych minut owację na stojąco. Nikogo z odznaczanych nie uhonorowano w ten sposób.
Pożegnanie Józefa Milki
Nikt nawet nie pomyślał, że był to dla Józefa Milki ostatni Festiwal Pol-8 i że ta owacja na stojąco w czasie XX Festiwalu to było tak naprawdę pożegnanie z Milką. Zmarł kilka miesięcy później we Wrocławiu 25 czerwca 1986 r. Był od dawna ciężko chory na białaczkę. Tylko najbardziej wtajemniczeni wiedzieli o jego chorobie i o tym, że na ostatnie Festiwale w Polanicy uciekał ze szpitala na "przepustki". Dnia 28 czerwca na cmentarzu przy ul. Opolskiej odbył się jego pogrzeb.
Miesiąc później podczas rozmów prowadzonych w AKF SAWA, padła propozycja umieszczenia przy wejściu do kina "Światowid" tablicy pamiątkowej poświęconej Józefowi Milce i jego Festiwalowi Pol-8. Projekt tablicy przygotował Jan Piechura. Niestety, wtedy skończyło się jedynie na niedoprowadzonym do końca pomyśle. Wróciliśmy do niego po latach.
Przeprowadzka do Książa!
W tym samym czasie dotarła do nas również wiadomość, że w 1986 r. Festiwal Pol-8 nie odbędzie się już w Polanicy. Administracyjną decyzją wojewódzkich władz wałbrzyskich, pomimo protestów, Festiwal Pol-8 przeniesiono z Polanicy-Zdroju do Zamku Książ nieopodal Wałbrzycha.
W Amatorskim Klubie Filmowym SAWA zredagowane zostało pismo do dyrektora WDK w Wałbrzychu protestujące przeciw tej bezsensownej decyzji, jednak dwie osoby z Zarządu Klubu zablokowały wysłanie tego pisma do Wałbrzycha, nie chcąc wchodzić w konflikt z organizatorami tego nowego festiwalu w Książu. Tak wiec chwilowy, drobny interes dwóch osób, wziął niestety górę nad zasadami, które wydawały się w Klubie dla wszystkich zupełnie jasne i niezmienne.
Tak zakończyło się drugie dziesięciolecie polanickiego festiwalu i względna stabilizacja, która towarzyszyła organizacji Festiwalu Pol-8 przez dwadzieścia lat. W roku jubileuszowym Festiwal Pol-8 został zabrany Polanicy. Nie wiedzieliśmy wtedy na jak długo, jednak nikt nie dopuszczał do siebie myśli, że na zawsze. Dalszy rozwój wypadków dowiódł, że był to rzeczywiście jedynie epizod w dziejach tej polanickiej imprezy.
Autorem powyższego tekstu jest Wacław Szewczyk.
Tekst ten po raz pierwszy opublikowany został w numerze 1(14) "Nieregularnika Polanickiego" z 2008 r.
