Pomysł wzniesienia wież widokowej na Wielkiej Sowie narodził się w 1885 r. z inicjatywy Towarzystwa Sowiogórskiego z Dzierżoniowa. Kamień węgielny pod budowę wieży położono 20 września 1885r. Ta najwyższa drewniana wieża widokowa w Górach Sowich powstała wysiłkiem Towarzystwa Sowiogórskiego z Dzierżoniowa i Walimia, które dzieliły między siebie koszty budowy. Największymi propagatorami budowy wieży byli fabrykant Carl Wiesen z Walimia i Carl Winkler z Dzierżoniowa. Projektantem wieży i zarazem jej wykonawcą był mistrz ciesielski Heubner z Walimia. Uroczystego otwarcia dokonano 18 lipca 1886 r. Koszt budowy wyniósł 3320 marek. Wieża liczyła 20 metrów wysokości, z czego 2 metry przypadały na kamienną podstawę. Składała się z 4 kondygnacji. Na górną platformę prowadziło 100 schodków. Platforma mogła pomieścić 16 osób. Ze względu na znaczne koszty utrzymania wieżę udało się utrzymać w dobrym stanie technicznym przez zaledwie 18 lat. Jesienią 1904r. wieżę rozebrano. Na jej miejscu miała powstać nowa, murowana. Decyzję jednak zmieniono i miejsce budowy nowej wieży przeniesiono o około 30 metrów na północ, na sam szczyt Wielkiej Sowy (Marek Mosoń).