W północnej części wsi sterczą ruiny neogotyckiego pałacu z przepiękną w formie ośmioboczną wieżą, zwieńczoną w szczycie ażurową balustradową attyką. To właśnie na ścianie wieży widniała do 1996 roku żeliwna płyta, przedstawiająca w owalnym laurowym wieńcu motyw trzech poroży i chorągiew z orłem, którą, odrestaurowaną, możemy obecnie podziwiać na ścianie półpiętra klatki schodowej oławskiego Urzędu Miejskiego, czyli w pałacu Luizy.
Na krótko przed 1741 rokiem marszowicki pałac znalazł się w rękach rodziny Hubrigów lub Hubrichów.
W 1741 roku, podczas styczniowego oblężenia Oławy, stał się kwaterą króla Prus – Fryderyka II. Od 1833 roku, na skutek zamiany, aż do 1945 roku stanowił własność rodu von Eicke und Polwitz.
Opis pochodzi z
Praktycznie od lat siedemdziesiątych pozostawiony własnemu losowi zaczął chylić się ku ruinie. Do dziś poza okazałą jeszcze wieżą pozostały ściany, pozbawione dachu i stropów, pełne gruzu i śmieci piwnice oraz resztki dekoracji widniejącej na elewacjach.