Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść




Korty tenisowe, ul. Katowicka, Opole
foxi: Dzisiaj rozpoczęto demontaż płotu wokół nieczynnych od dłuższego czasu kortów. Co będzie w tym miejscu ktoś wie ? Jakiś czas temu mówiono o budowie tu parkingu podobnie zlikwidowano kort przy Luboszyckiej - -
Zdjęcia niezidentyfikowane, Krapkowice
Hellrid: AB1929: Siegert Johann, Fleischermeister, Krappitz, Oppelner Straße 22. Pozostałe osoby z tym nazwiskiem były w tym samym budynku, jednak ciężko obecnie mi wskazać konkretną lokalizacje. Gdzieś na Opolskiej.
Dom nr 30, ul. Kozielska, Krapkowice
Hellrid: Na tej "wielopolówce" są pokazane obiekty: Kozielska 30 (po lewej), Kozielska 28 (po prawej), na dole skład to Kozielska 28a, obecnie dalej jest tam skład opału i innych towarów.
Gospoda zum weissen Lamm (dawna), ul. Prudnicka, Krapkowice
Hellrid: AB1929: Jakob Bittmann, Gasthausbesitzer, Krappitz, Coseler Straße 6. Okazuje się, że obiekt już jest, przenoszę.
Hotel zum Weissen Ross (dawny), ul. Plater Emilii, Głubczyce
kitapczy: Punktem odniesienia są plany miasta z roku 1910 i 1911: Kamienica mieszcząca hotel stała bliżej narożnika Rynku niż obecny nr 3 w zabudowie blokowej. Ujednoliciłam zapis na nr 5.
Krasnal Kanonier Antek, Wrocław
Wincenty Miros: To jest rakieta balistyczna :-)

Ostatnio dodane
znaczniki do mapy

chrzan233
chrzan233
Hellrid
Hellrid
mietok
Iras (Legzol)
Hellrid
Hellrid
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Alistair
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Iras (Legzol)
Alistair
Alistair
Alistair
MacGyver_74

Ostatnio wyszukiwane hasła

kościół św. Henryka, Kuropatnik, luboszycka, kino kraków, Dębianka, różanka, zespół szkolno przedszkolny nr 16, sanger, zespół szkolno przedszkolny Wrocław nr 16, wrocław, gigant, gliwice, kino lwow, hotel europa Jelenia, zamość, trebnig, Lehmwasser, Lehmwasser M, Jaworów, klein tinz, szkola knurow, wrocław kosciol klemensa, Piszkowice, wiel, wrocław osobowice, wrocław różanka, Budynek_nr_27_d_szkola_szybowcowa_ul_Kreta_Jezow_Sudecki_, Kędzie, Hala stulecia przystanek, Kliniki politechnika, organy, pilchowice 13, lubań kościół, Wrocław legnicka, Wre, ul.Horbaczewskiego, Przystanek reja, Kamień pomorski, Lüben, kow, Kamień pomorski stacja, nieużywane to, odrzańska, oławska, komarno, Ogród Botaniczny przystanek, czuchow, I_Liceum_Ogolnoksztalcace_im_Stefana_Zeromskiego_ul_Kochanowskiego_Jana_Jelenia_Gora, Bastion sakwowy, slawentzitz, swierzawa, Izbicko, świeradów zdrój, karpacz, szczyglowice, Bema, grzybowo, Dubois, nowa ruda stara osada 22, noe, Dom Edyty stein, tam cieplice, fsc, tamy, kościół ewangelicki, Przyszówka, Łabędy, Pomorska, Mosty pomorskie, kościół św michała, cieplice szkoła, nowa sól w, bliszczyce, dwór czarne, Przystanek rynek, środkowa 7, Wał, zakładowa, wrocław szewska, szkoła radiotechniczna Jelenia, składowa, narodowe, Narodowe forum, Plac orląt lwowskich przystanek, zakłady chemiczne Jelenia Góra, Dworzec swiebodzki, Smolecka, wyspa Piasek, Piasek, Piask, Piasku, Kościół NMP na Piasku, Śrubowa, katowice, legnica, Mią, Kronenberg, Wrocławski park przemysłowy, Park biznesu, Wieniec

 
 
 
 
Gazownia II przy pl. Drzewnym
Autor: Dawkins°, Data dodania: 2016-02-10 08:15:39, Aktualizacja: 2016-02-10 08:15:39, Odsłon: 1181

Gazownia II przy pl. Drzewnym - początki.

W 1860 r. w związku z pilną potrzebą zwiększenia produkcji gazu świetlnego, została powołana specjalna komisja rzeczoznawców. Miała ona wydać opinię o warunkach budowy nowego obiektu.

Jednym z przedstawicieli tego organu był dyrektor szczecińskiej gazowni, inż. Kornhardt, były współpracownik R. Blochmanna. W dniu 13 X 1860 r. komisja, obradująca pod przewodnictwem nadburmistrza Wrocławia Elwangera, postanowiła o budowie drugiej gazowni według projektu tegoż Kornhardta. Na posiedzeniu rady miasta w dniu 20 III 1863 r. zadecydowano o jej lokalizacji na ówczesnym pl. Drzewnym 3 (Holtzplatz, Lessingplatz) obecnie Powstańców Warszawy. W lipcu 1863 r. Kornhardt otrzymał zlecenie na budowę wrocławskiej gazowni. Łączne koszty budowy zakładu miały się zamknąć kwotą sumą 732 tys. marek. Kornhard mianował swoim przedstawicielem we Wrocławiu inżyniera Troschela, natomiast ze strony miasta został we wrześniu 1863 r. zaangażowany do nadzoru nad budową inż. Carl Friedrich Lehmann z Legnicy. W październiku 1864 r. objął stanowisko dyrektora gazowni II. Ponadto nadzór nad gazownią sprawowało Kuratorum – organ składający się z przedstawicieli rady miasta.

Gazownię uruchomiono 28 X 1864 r. Jej roczna wydajność została ograniczona do 775 tys. m3. Położona na lewym brzegu rzeki, dostarczała gaz do Przedmieścia Odrzańskiego i Piaskowego (po położeniu rur na moście Piaskowym), również dla Oławskiego i Mikołajskiego. Obie gazownie I (ul. Tęczowa) i II połączono gazociągiem, który z ul. Kotlarskiej prowadził przez Rynek i Podwale, a kończył się przy ul. Tęczowej.

Podobnie jak gazownia I, również gazownia II, po pewnym okresie działalności z powodu rosnącej konsumpcją gazu, musiała być zmodernizowana. Główne prace wykonano w latach 70. XX w. W 1872 r. oddano do użytku nowa piecownię, a w 1873 r. nowy teleskopowy zbiornik gazu, nieco wcześniej, a mianowicie w 1867 r. wzniesiono budynek administracyjny. W latach 70. XIX w. obie gazownie osiągnęły maksymalny stan produkcji. Już w roku 1871 roczna konsumpcja gazu, równa 8166198 m3,, z trudem została zrównoważona przez dostawy obu gazowni, wynoszące 8166000 m3. Ponadto opracowane prognozy odnośnie do zapotrzebowania na gaz wskazywały, że w wciągu najbliższych lat będzie się utrzymywać tendencja rosnąca. Wpływ na to zjawisko miał duży przyrost ludności z lat 70. XIX w. W oparciu o te obliczenia przypuszczano, że w najbliższym czasie zwiększą też się pobory gazu z sieci miejskiej. To zaś wskazywało, że Wrocław może mieć wkrótce problemy z produkcją wystarczającej ilości gazu. Stąd władze miejskie zaczęły zastanawiać nad decyzją w sprawie budowy kolejnego zakładu gazowniczego. Tym razem miałby on powstać na prawym brzegu Odry i produkować gaz na potrzeby północno-wschodnich rejonów miasta. Decyzja o nowej inwestycji gazowniczej, którą zmierzano postawić przy ul. Trzebnickiej, została poprzedzona wykupem przez władze Wrocławia za kwotę 2476857,09 marek gazowni I przy ul. Tęczowej. Przedsiębiorstwo to przejęto 19 IV 1871 r. zgodnie z warunkami umowy z 1845 r., po 25-letnim okresie użytkowania go przez prywatną spółkę. Oznaczało to, że od tego momentu samorząd został jedynym właścicielem wszystkich obiektów gazowniczych na terenie miasta: dwóch gazowni, sieci gazowej i oświetlenia ulicznego oraz innych urządzeń i instalacji z tym związanych.

 


/ / / / /