Wzniesiony w stylu neorenesansowym w latach 1902-1905 wg planów radcy budowlanego Öhlmanna. Murowany, na planie litery "L", z dwoma zewnętrznymi ryzalitami, pięciokondygnacyjny, nakryty dachami dwuspadowymi z wieżyczką na kalenicy, ujętymi w ozdobne neorenesansowe szczyty. Na elewacjach występuje bogaty neorenesansowy detal architektoniczny (wykusze, boniowania, itp.) Wnętrza dwuipółtraktowe, z wewnętrznym korytarzem komunikacyjnym są w części przykryte sklepieniami kolebkowymi z lunetami. Według: J. Pilch, Leksykon architektury Dolnego Śląska. [kriss_2]