9
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kościół filialny św. Anny wybudowany na przełomie XIII/XIV wieku w stylu gotyckim, przebudowywany w XV wieku posiada wnętrze barokowe z XVIII w.
Kościół od 1585 roku był kościołem filialnym podległym kościołowi w Budziechowie, a wcześniej podlegał kościołowi w Lubsku. Kościół wybudowano na dawnej łące z otynkowanego kamienia polnego, otoczony cmentarzem i ogrodzony murem z kamienia polnego i częściowo murem z cegły. Ceglana wieża kościelna datowana jest na lata 1717/18. Na zwieńczeniu wieży wiatrowskaz ...
Kościół filialny św. Anny wybudowany na przełomie XIII/XIV wieku w stylu gotyckim, przebudowywany w XV wieku posiada wnętrze barokowe z XVIII w.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Kościół od 1585 roku był kościołem filialnym podległym kościołowi w Budziechowie, a wcześniej podlegał kościołowi w Lubsku. Kościół wybudowano na dawnej łące z otynkowanego kamienia polnego, otoczony cmentarzem i ogrodzony murem z kamienia polnego i częściowo murem z cegły. Ceglana wieża kościelna datowana jest na lata 1717/18. Na zwieńczeniu wieży wiatrowskaz z napisem „OGVW 1736”. Wieża jest odeskowana. Przypuszczalnie nawa kościoła jest około 100 lat starsza od wieży. Od północy dobudowana jest zakrystia z dwuspadowym dachem. Dobudówka z południowej strony posiada emporę (galerię) z arkadami dla właścicieli wsi, oraz kruchtę, a pod nią kryptę grobową o sklepieniu beczkowym. W krypcie znajduje się rząd trumien z drewna. Arkady od roku 1946 są zamurowane. Pod Arkadami znajduje się zabytkowa tablica z siedmioma dziećmi urodzonymi pomiędzy 1698 rokiem a 1706, są to po części pozłacane płaskorzeźby ustawione obok siebie. Tablica poświęcona jest zmarłym dzieciom państwa Otto George von Wiedebach i Ursula M. von Bredow. Kościół wewnątrz jest otynkowany, sufit wykonany z desek, podłoga ceglana. W kościele znajdują się organy, których wiek powstania jest nieznany. Po uszkodzeniu zostały zastąpione innym instrumentem - fisharmonią. Fisharmonia firmy Brüning & Bongardt. Barmen pochodzi prawdopodobnie z ok 1920 roku. Obecnie w kościele znajdują się te dwa instrumenty. W kościele znajdował się drewniany ołtarz z obrazem przedstawiającą scenę „ostatniej wieczerzy” Leonarda da Vinci, który został zastąpiony w 1945r. obrazem maryjnym. Po bokach ołtarza na wspornikach ozdobionych ornamentem roślinnym (akant) umieszczono dwie półnaturalnej wielkości rzeźby Mojżesza i Jana Ewangelisty. Na szczycie ołtarza znajdowała się kula ziemska nad głowami aniołów w chmurach ukoronowana przez Trójcę Świętą. Zabytkowa ambona pochodzi z 1742 roku. Na bokach ambony namalowani są czterej ewangeliści oraz data - rok 1742. W kościele znajduje się zabytkowa tablica na kamiennym filarze z datą 1737, upamiętniającą zakończenie prac przy wznoszeniu wieży. W wieży kościoła znajdowały się trzy dzwony – duży, średni i mały. Dzwony pochodziły z roku 1737. Duży dzwon miał średnicę 98 cm. Okło roku 1832 wieża kościelna została uszkodzona i groziła zawaleniem. Uszkodzony został też środkowy dzwon. Najsmutniejszy los dla dzwonów kościelnych przyszedł podczas wojny w roku 1917. Duże braki surowców takich jak miedź, mosiądz czy srebro, powodowało przetapianie dzwonów kościelnych, dachów miedzianych, piorunochronów i innych elementów metalowych na potrzeby przemysłu zbrojeniowego. Z wieży kościoła w październiku 1917 roku zostały zdjęte i przetopione dwa dzwony, środkowy i mały. Został tylko jeden dzwon, największy. W roku 1919 duży dzwon pękł, powstała głęboka rysa. Dzwon wisiał nieużywany do roku 1921. W tym to roku na polecenie konserwatora zabytków dzwon został przekazany na złom. Pan Alfred Büttner ze Świbnej, w 1922 roku ufundował trzy nowe dzwony dla kościoła w Jabłońcu. Wszystkie trzy dzwony na stronie przedniej miały imię fundatora oraz napis – napomnienie skierowane do wszystkich chrześcijan: „ O kraju, o kraju, słuchaj słów Pana”, po przeciwnej stronie nazwisko producenta Ulrich & Weule i rok 1922. Istnieje też informacja, iż dzwony te nazwano: Wiara, Nadzieja i Miłość. Po roku 1945 środkowy dzwon (Nadzieja) zdjęto z wieży kościelnej i przeniesiono do kościoła w Jasieniu. S.Górski. |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|