6
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gmach szkoły zawodowej dla dziewcząt powstał w latach 1929-1930 w miejscu dawnej olejarni, której właściciel przez wiele lat uniemożliwiał połączenie obu odcinków ulicy. Autorem projektu był Hugo Althoff (miejski radca budowlany w latach 1926-29) we współpracy z Carlem Zollerem. Budynek założono na planie litery T, choć były plany dobudowania kolejnego skrzydła wzdłuż ul. Worcella. Budynek ma cztery kondygnacje przy czym ostatnia jest cofnięta tworząc dwa tarasy po bokach centralnie usytuowanej klatki ...
Gmach szkoły zawodowej dla dziewcząt powstał w latach 1929-1930 w miejscu dawnej olejarni, której właściciel przez wiele lat uniemożliwiał połączenie obu odcinków ulicy. Autorem projektu był Hugo Althoff (miejski radca budowlany w latach 1926-29) we współpracy z Carlem Zollerem. Budynek założono na planie litery T, choć były plany dobudowania kolejnego skrzydła wzdłuż ul. Worcella. Budynek ma cztery kondygnacje przy czym ostatnia jest cofnięta tworząc dwa tarasy po bokach centralnie usytuowanej klatki schodowej. Parter wyłożony cegłą klinkierową kontrastuje z błękitno-szarym tynkiem (kiedyś) pozostałych pięter. Pomimo braku sali gimnastycznej szkoła była dobrze wyposażona. Zajęcia teoretyczne odbywały się w 24 salach lekcyjnych, a praktyczne w czterech kuchniach, trzech pralniach i prasowalniach. Uczniowie mieli dostęp także do biblioteki, świetlicy, stołówki oraz gabinetu lekarskiego z pokojem rentgenowskim. Na parterze znajdowały się mieszkania woźnego i palacza. W czasie II wojny światowej na terenie szkoły znajdował się jeden z wielu obozów, w którym znajdowało się ok. 3000 ludzi, głównie Polaków, Ukraińców, Czechów, Francuzów i innych. Warunki panujące w obozie opisał w swojej kronice ks. Paul Peikert, który w czwartek 15 marca 1945 r. odprawił w auli nabożeństwo. Po wojnie budynek nadal pełni funkcje szkolne : Państwowe Gimnazjum Krawieckie, Szkoła Zawodowa dla Dziewcząt, Technikum Energetyczne (obecnie znajduje się tu Zespół Szkół Teleinformatycznych i Elektronicznych).
Pokaż więcej
Pokaż mniej
(za: Wrocławskie szkoły. Historia i architektura. red. Maria Zwierz) W pierwszych latach powojennych Państwowa Żeńska Szkoła Przemysłu Odzieżowego. Na przełomie lat 60 i 70 XX w. mieściło się tu również Technikum i Zasadnicza Szkoła Energetyczna, które na początku lat 70 XX w. zostały przeniesione do nowego gmachu przy ul. Powstańców Ślaskich 210-218  .
|
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|