|
|
|
|
|
|
Kościół św. Teresy od Dzieciątka Jezus
Evangelische Kirche, Kościół ewangelicki św. Barbary
|
|
|
|
|
|
|
Kościół filialny św. Teresy od Dzieciątka Jezus - poewangelicki św. Barbary z lat 1770-99. Pierwotny drewniany, wzmiankowany w 1315 r., spalony w 1588 r. w 1564 r. wprowadzenie protestantyzmu. Drewniany kościół z 1593 r. rozebrany w 1776 r. Obecny wzniesiony w 1770-99 staraniem seniora Jerzego Freitaga. Przy budowie użyty materiał pochodzący z ruin zamku Jana v. Borschnitz-Jeltsch, istniejącego na miejscu obecnego cmentarza. Wieża z 1831 r. 1899-1900 powiększony według projektu architekta Hansa Polziga, ...
Kościół filialny św. Teresy od Dzieciątka Jezus - poewangelicki św. Barbary z lat 1770-99. Pierwotny drewniany, wzmiankowany w 1315 r., spalony w 1588 r. w 1564 r. wprowadzenie protestantyzmu. Drewniany kościół z 1593 r. rozebrany w 1776 r. Obecny wzniesiony w 1770-99 staraniem seniora Jerzego Freitaga. Przy budowie użyty materiał pochodzący z ruin zamku Jana v. Borschnitz-Jeltsch, istniejącego na miejscu obecnego cmentarza. Wieża z 1831 r. 1899-1900 powiększony według projektu architekta Hansa Polziga, przez budowniczego Bernarda Schulza. 1928-32 gruntowne odnowienie, wzniesienie obecnego dachu i hełm wieży. Od 1945 r. katolicki. Bez wyraźnych cech stylowych. Orientowany. Murowany, otynkowany. Krótkie prezbiterium z zakrystią pd. zbudowane zapewne 1899-1900. szersza i wyższa nawa prostokątna z kruchtami od pd. i pn. oraz kwadratową wieżą od zach., po bokach której niewielkie lokalności. W nawie pozorne sklepienia kolebkowe z płaskimi odcinkami stropowymi, wspartymi na profilowanych słupach drewnianych, stanowiących przedłużenie podpór empor. Kruchty sklepione kolebkowo. Empory wzdłuż pn., zach. i pd. ścian nawy wsparte na osiemnastu profilowanych słupach. Empora od zach. służąca jako chór muzyczny, wybrzuszona w części środkowej. Okna w dwóch kondygnacjach, zamknięte łukiem spłaszczonym. Wejścia do kruchty zamknięte półkoliście. Na zewnątrz podziały ścian nawy ramowe, z profilowanym gzymsem w zwieńczeniu. Dachy mansardowe kryte eternitem. Wieża podzielona gzymsami na pięć kondygnacji, w niej okna zamknięte półkoliście z uskokiem. Troje drzwi klepkowych z okuciami barokowymi. Ołtarz główny nowy z wykorzystaniem fragmentów dekoracji snycerskiej z 1 poł. XVIII w. Organy o bogatej dekoracji rokokowej z kartuszem herbowym i datą 1784, odnawiane w 111901, 1926 i 1934 r. Obraz Matki Boskiej późnobarokowy z XVIII w. Posąg Chrystusa Zmartwychwstałego, barokowy, uszkodzony. Krucyfiks z 2 poł. XVIII w. Komoda i dwa krzesła z XVIII/XIX w. Wg. .
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|