| |
W 1283r. na mocy przywileju lokacyjnego wystawionego przez margrabiego Miśni Henryka Dostojnego Lubsko otrzymało prawa miejskie, które usankcjonowały funkcjonowanie istniejącego już od dłuższego czasu ośrodka, rozwiniętego pod względem przestrzennym i ekonomicznym. Pierwsze wzmianki o władzach miejskich pochodzą z początku XIV w., a od 1393r. w Lubsku był burmistrz. Ratusz określony jako "pretorium" wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1456r. w liście biskupa miśnieńskiego Kacpra, co dało podstawy ...
W 1283r. na mocy przywileju lokacyjnego wystawionego przez margrabiego Miśni Henryka Dostojnego Lubsko otrzymało prawa miejskie, które usankcjonowały funkcjonowanie istniejącego już od dłuższego czasu ośrodka, rozwiniętego pod względem przestrzennym i ekonomicznym. Pierwsze wzmianki o władzach miejskich pochodzą z początku XIV w., a od 1393r. w Lubsku był burmistrz. Ratusz określony jako "pretorium" wzmiankowany jest po raz pierwszy w 1456r. w liście biskupa miśnieńskiego Kacpra, co dało podstawy do formułowania twierdzeń, że obecną renesansową budowlę poprzedzała starsza, gotycka. W 1496r. doszło do pożaru miasta, który zniszczył znaczną część zabudowy oraz kościół i ratusz. Nowa siedziba władz miejskich wzniesiona została blisko 80 lat później, w latach 1580-1582 przez włoskiego budowniczego Antonio Albertiego, który dotarł tu prawdopodobnie przez Śląsk. W ratuszu znalazła siedzibę rada miejska, sąd, straż miejska i kramy kupieckie rozlokowane na parterze. Więzienie oraz wyszynk wina i piwa umieszczono w piwnicach ratusza.
Na temat późniejszych przekształceń budowli oraz ewentualnych uszkodzeń w trakcie pożarów miasta w latach 1597, 1606 czy 1615 niewiele da się powiedzieć. Można z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjąć, że nie spowodowały one istotnych strat, na co wskazują m.in. zachowane w jej wnętrzach renesansowe stropy belkowe. Wiek XVII i XVIII to czas wojen i przemarszów wojsk, które plądrowały miasto. W tym okresie dokonano wymiany renesansowych tynków na nowe o złej jakości. Dopiero w XIX w. nastąpił rozwój ekonomiczny miasta. W XIX w. poddano przekształceniom wnętrza ratusza i wykonano remont elewacji w duchu neobaroku. W latach 30. XX w. wykonano ponownie remont elewacji upraszając ich detal architektoniczny. Zlikwidowano uszakowe obramienia okien, profilowane nadokienniki i fartuchy podokienne oraz wydatne gzymsy międzykondygnacyjne. Wykonano też nowy portal ze sztucznego kamienia i wprowadzono okno na osi facjatki w elewacji frontowej[6]. Budowla szczęśliwie przetrwała II wojnę światową. W latach 60. XX w. wykonano remont elewacji budynku. Wówczas zamontowano na nich płyty cementowe, pod którymi ukryto zniszczone tynki. Ratusz zachował czytelną renesansową formę widoczną zarówno w jego bryle jak i konstrukcji ( kolebkowo-krzyżowe sklepienia, drzwi kute z żelaza z 1582r.). W 2009r. dr Andrzej Legendziewicz z Politechniki Wrocławskiej przeprowadził badania architektoniczne ratusza w związku z planowanym remontem elewacji budowli. Ustalenia badań potwierdzają powstanie ratusza w latach 1580-82 w renesansowej formie architektonicznej czytelnej do dnia dzisiejszego. Jednak w wyniku późniejszych remontów elewacje budynku ogołocono z pierwotnych dekoracji. W trakcie zrealizowanego w 2009r. remontu elewacji odtworzono zarówno renesansowe podziały i detal architektoniczny, jak i wykonano nową kolorystykę opracowaną na podstawie analizy porównawczej z innymi obiektami z tego terenu.
[dariuszfaranciszek°, wg  ].
Budynek jest wpoisany do rejestru zabytków: nr 314 z o2.05.1961r.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|
/
