Elektrownia miejska w Głogowie
Autor:
McAron°,
Data dodania: 2009-09-15 21:35:42,
Aktualizacja: 2009-09-15 21:35:42,
Odsłon: 1921
|
|
fragment książki Juliusa Blaschke pt. "Historia miasta Głogowa i Ziemi Głogowskiej"
|
Ważnym urządzeniem dla Głogowa była elektrownia miejska, założona w latach 1906-1907 pomiędzy torem do Leszna i Wrocławia przy Odrze. Budynek wykonano w prostej, przyjemnie działającej formie baroku. Składa się z budynku zarządu i przytykającej hali maszyn i kotłowni. Budynek w cokole posiada granitowe głazy narzutowe i w wyższej budowie murów ślepe mury z twardej cegły. Komin wykonano z żółtej cegły kliminowej wys. 45 m o wylocie górnym średnicy 1,4 m. Do oświetlania ulic ustawiono 28 masztów betonowych z elektrycznymi lampami łukowymi tak, że liczba latarni gazowych mogła być zmniejszona o 61 sztuk. Ponieważ elektrownia miała duże widoki rozwoju musiała już po kilku latach być rozszerzona. Do sieci dalekobieżnej włączono następujące miejscowości: Żarków, Nosocice, Brzostów, Ruszowice, Jaczów, Kurowice, Modła i Krzepów, po których miały nastąpić: Biechów, Grębocice, Kozielice, Smardzewo, Jerzmanowa, Nielubia i Gaworzyce. Na wybrzeżu przy strzelnicy wybudowano w 1907 przeładownię i ustawiono dźwig z elektrycznym napędem. Latem 1908 założono przy moście na Starej Odrze stację pomp na wyspie.
fragment książki Juliusa Blaschke z 1912 r. pt. "Historia miasta Głogowa i Ziemi Głogowskiej"
|