Dn. 1.4.1907 przekształcono średnią szkołę dla chłopców na szkołę realną bez łaciny i otworzono ją z klasami: sexta, inta, uarta i trzema wzrastającymi klasami przygotowawczymi. W 1909 r. otrzymała szkoła realna własny budynek który oddany został 30.9.1909 r. dla swego przeznaczenia. Nowa szkoła realna artystycznie wyróżniające się dzieło miejskiego radcy budowlanego Wagnera. Jest ona równocześnie zaszczytnym świadectwem głog. artystycznego rzemiosła. Architektonicznie pięknie rozczłonkowany front zwraca się do przyszłego parku króla Fryderyka, który kiedyś miał zdobić pomnik Fryderyka Wielkiego. Korporacje miejskie przyznały już 5000 mk na fundament. Główne zalety tej budowli, która określona została jako jedna z najpiękniejszych szkół na Śląsku, składają się w zręcznym dostosowaniu modernistyczno - architektonicznych pomysłów na bazie charakterystyki starych głog. budowli barokowych, przede wszystkim gimnazjum jezuitów. Szczególną ozdobą są płaskorzeźby z piaskowca nad wejściem do hali gimnastycznej, do pokojów nauczycielskich i nad drzwiami dziedzińca. To samo dotyczy głów charakterystycznych Germana, Greka i Rzymianina (nad głównym wejściem),dalej: Gaussa, Helmholtza, Liebiega, Linneusza (na lewo), Darwina, Aleksandra von Humboldta, Szekspira i Moliera (na prawo). Koszty budowy i wewnętrznego wyposażenia wyniosły prawie 360.000 mk. Obecnie (1912 r.) dąży się do rozbudowy szkoły realnej na wyższą szkołę realną.

fragment książki Juliusa Blaschke z 1912 r. pt. "Historia miasta Głogowa i Ziemi Głogowskiej"