Patron: Posiadacz pięciu dóbr. Księgi kościelne (od roku 1607, względnie od roku 1618) oraz rachunki kościelne od XVII/XVIII wieku w archiwum parafialnym.
Piśmiennictwo/ Literatura: Pannewitz, Mała Kronika Parochii Linderode. Lauban (ok. 1865) – Sprawozdanie ochrony zabytków 1907.
Położenie: Otoczony pośrodku wysokim i w większości starym murem, na zachód poszerzonym cmentarzem w północnej części wsi
Budowa: zatynkowana późnośredniowieczna budowla z kamienia polnego, został przebudowany w latach 1822/23 – pozostała tylko środkowa nawa jako prezbiterium. Wskutek tego kościół skierowany jest teraz na zachód. Pierwotny chór został zastąpiony szeroką nawą przez śląskie gminy gościnne(?); wieża z roku 1518 (dokumenty z kuli na wieży 1672), z dachem hełmowym z roku 1884, została zachowana.
Na zewnątrz: Wieża ma z trzech stron szerokie łukowate otwory z poprzecznym obramieniem, tylko na zachód węższe okno łukowate. Nad płasko-łukowymi drzwiami wschodnimi znajduje się wąski, łukowaty otwór z poprzecznym ościeżem. Kanty wieży są z rudy darniowej. Okna wzdłuż środkowej nawy dopasowane do tych rozszerzonych. Brama południowa płasko-łukowata. Na stronie zachodniej dwa w późniejszym czasie dobudowane filary odporowe oraz zakrystia z roku 1837.
W wewnątrz: W wieży znajduje się niski przedsionek ze sklepieniem krzyżowym. Okno ponad drzwiami oraz większe okno na południowej stronie potwierdzają, iż sklepienie powstało dopiero w późniejszym okresie – pierwotna wysokość pomieszczenia widoczna jest na kancie ozdobnym. Nawa pomalowana w roku 1907 na biało-złoto z płaskim sufitem.
Dobudówki: ołtarz połączony z amboną z konstrukcją kolumnową oraz zdobieniami akantowymi, początek XVIII wieku, 1909 przejęty z Berlina-Lichterfelde. – Kolumna(?), stopień(?) starego ołtarza na poddaszu plebani, 170 cm szeroki, ok. roku 1600. Na nim obraz ostatniej wieczerzy i element dekoracyjny, ponadto herby fundatorów „Hansa von Berge der Elter” i „Magdaleny z domu Braunn”. Być może do tego należy również obraz olejny 170:90cm, z namalowanym krucyfiksem, fundatorami i herbem. 1938 roku odnowiono organy z roku 1907, i obudową z roku 1793.
Wyposażenie:
a. kielich, pozłocony srebrem, wysokość 23cm. Na tarczy herbowej: „MEBK(?)”. Napis na randzie: „Kielich Kościelny Linderode (... ) Anno 1726, 25.listopada (…) Waży 34 łutów (…)”
b. Pojemnik na hostię, srebro, 12,5:9cm, na pokrywce krucyfiks. Napis: „(…) 1722”.
c. Dwa świeczniki cynowe z rozszerzoną podstawą, wysokość 68cm, Napis: „Na cześć Bogu i przez postanowienie przychylnych jemu, pana Hansa von Rackelsa, Pana Adolpha von Rackelsa i pana Marimila von Rackelsa zostały przetopione te świeczniki w 1709 roku. Księdzem był wtedy pan Martin (nazwisko?), kronikarzem kościelnym był Theodorus Schefer, a ojcem kościoła George Schmiedt”.
d. Dzwon, 104 cm DM, Napis z imieniem odlewacza Joachima Rotha z „Groß Glogau”, księdza M. Jermiasa i fundatora Abrahama Rackelsa 1617, obok herb i płaskorzeźbę przedstawiającą ukrzyżowanie.
[e. W Muzeum Garau: drewniane tablice pamiątkowe księdza Jakoba Stitetiusa (zm.1601) i jego żony Barbary z domu Schulzin (zm.1610)]

wg "Die Kunstdenkmäler des Kreises Sorau und der Stadt Forst" str. 131-133
Tłumaczyła Magdalena Makiolczyk