Droszków to jedna z ładniej położonych wsi na ziemi kłodzkiej
Autor:
lkk°,
Data dodania: 2008-11-16 19:13:04,
Aktualizacja: 2008-11-16 19:13:04,
Odsłon: 3186
|
|
"Poletko Pana Boga".
|
Droszków jest niewielką wsią, leżącą w malowniczej dolinie, poniżej Przełęczy Droszkowskiej. Lasy, rosnące na wschodzie wsi stanowią granicą Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, a sam
Droszków leży na granicy Gór Złotych i Wzgórz Rogówki w Kotlinie Kłodzkiej. Prowadzi tędy malownicza droga z Ołdrzychowic Kł. przez Przełęcz Droszkowską, Jaszkową Górną do Kłodzka. Przy drodze tej stoi wiele starych i często cennych kamiennych krzyży, figur przydrożnych i kapliczek. Nawet na wysoko położonej Przełęczy Droszkowskiej (510 m n.p.m.) stoi kapliczka domkowa ( w czasach gdy Droszków był zwany Droschkau kapliczka była określana jako kapliczka Kintscherów- byli to moi przodkowie) której postawienie musiało kosztować budowniczych niemało trudu. Stoi bowiem na skarpie drogi. Nic dziwnego, że Joseph Wittig - znany przedwojenny badacz ziemi kłodzkiej - powiedział kiedyś o niej, że to "Poletko Pana Boga". Okolice Droszkowa, poza pięknymi krajobrazami obfitują w bogate złoża geologiczne. Droszków powstał w XIII w. jako jedna z najstarszych wsi w tym rejonie ale w dokumentach
wzmiankowany był dopiero w 1357 r. Wchodził w skład dóbr trzebieszowickich, które w XIV w. należały do von Czeschwitzów. W 1405 r. Hering z Jaszkowej Górnej ufundował w Droszkowie kaplicę grzebalną św. Barbary, której istnienie jako kościoła fil. Parafii św. Mikołaja w Jaszkowej Górnej potwierdził dokument wystawiony w 1493 r. w Rzymie. W 1631 r. kaplica w Droszkowie posiadała w swoim wyposażeniu m.in. ołtarze i dzwon. W 1747 r. właścicielem Droszkowa był sędzia F. Kuntscher. W 1. połowie XIX w. Droszków nadal pozostawał w rękach rodziny Kintscherów, jako wolne sędziostwo. W 1840 r. było tu 46 budynków, w tym kaplica cmentarna, młyn wodny, tartak i wapiennik, a wśród mieszkańców było 8 tkaczy chałupników. Dopiero w 1870 r. jako właściciel resztówki dworskiej, wystąpił niejaki Volkmer. Po 1945 r. rdzenni mieszkańcy Droszkowa wyjechali, zostały tylko dwie rodziny: Kintscher oraz Buhrend (opuścili Polskę na początku 60tych lat). Gospodarstwa zajęli Polacy z różnych stron Polski.
|