Jesteś niezalogowany
NOWE KONTO

Polski Deutsch

      Zapomniałem hasło/login


ä ß ö ü ą ę ś ć ł ń ó ż ź
Nie znaleziono żadnego obiektu
opcje zaawansowane
Wyczyść




Brama Cesarska, Wrocław
Irena Wolanin: Dzięki.
Gronów
blatro: Dziękuję :)
Nastawnia, Wrocław
Popski: Założyłem obiekt.
pl. Wyszyńskiego Stefana, kard., Jelenia Góra
chrzan233: Troszkę zbliżone ujęcie, przynajmniej lewa strona:
pl. Wróblewskiego Walerego, gen., Wrocław
Mmaciek: Obiekt dla słupa był założony w innym obiekcie ze słupem (stąd ul. Rydygiera). Wyprostowałem.

Ostatnio dodane
znaczniki do mapy

Alistair
Danuta B.
Danuta B.
Danuta B.
McAron
MacGyver_74
Mmaciek
Popski
StaSta
Mmaciek
sawa
MacGyver_74
dariuszfaranciszek
foto-baron
Rob G.
Tony
Rob G.
Rob G.
McAron
MacGyver_74
MacGyver_74

Ostatnio wyszukiwane hasła


 
 
 
 
Bitwa pod Mollwitz
Autor: bonczek/hydroforgroup/°, Data dodania: 2007-06-01 10:43:53, Aktualizacja: 2007-06-01 10:43:53, Odsłon: 3326

10 IV 1741 r.
Pola pod Małujowicami były widownią jednej z większych bitew jakie stoczył w kampanii śląskiej Fryderyk II. Była to bitwa Prusaków z Austriakami, Początek tego wydarzenia miał miejsce 28 października roku poprzedniego 1740, kiedy to sam Frderyk II poinformował o decyzji zajęcia Śląska ministra von Podewilsa i feldmarszałka Schwerina. 8 listopada 1740 roku rozpoczęto olbrzymią koncentrację wojsk pruskich a w dniu 16 grudnia pierwsze grupy wojsk wkroczyy na teren wtedy austriackiego Śląska. Austria nie miał w tym czasie dużych sił na Dolnym Śląsku, bowiem gro z nich obsadzone było na granicach z Węgrami, Włochami i Belgią. Do końca stycznia 1741 roku prawie cały Śląsk zajęły wojska pruskie nie napotykając większego oporu. Największa z ówczesnych nadodrzańskich twierdz Głogów poddała się Prusakom 9 III 1741 roku. Maria Teresa nie zamierzała jednak bez walki oddawać swoich terenówFryderykowi II, dlatego też z pomocą skierowała swoje wojska pod dowództwem feldmarszałka Neipperga, który ruszył na odsiecz obrońcom Nysy i Brzegu. Do spotkania dwóch przeciwników doszło właśnie opodal Brzegu pod wsią Mollwitz. Austriacy stacjonowali w kwaterach we wsi i na jej obrzeżach wystawili do walki siły w postaci 18 batalionów piechoty oraz 86 szwadronów jazdy. Prusacy mieli siły składające się z 31 batalionów piechoty oraz 33 szwadronów i coś jeszcze - element zaskoczenia. bowiem to właśnie Prusacy podeszli szybko i niespodziewanie pod wieś w której byli Austriacy niegotowi jeszcze do bitwy. Tego jednak młody Fryderyk nie wykorzystał i z opóźnieniem pozwalającym się przygotować armii austriackiej rozpoczął ostrzał artyleryjski pozycji wroga. Austriacki genrał Römer nie czekajac na koniec ostrzału niespodziewanie ruszył ze swoją kawalerią na prawe skrzydło pruskie dezorganizując jego szyki i ustawienia a w efekcie powodując odwrót pruskiej kawalerii.
O tyle, o ile zaskoczona kawaleria rozpierzchła się w popłochu to grenadierzy pruscy szkoleni od lat w wojennym rzemiośle nie dali się podejść szarży Römera zadając jej dotkliwe straty. Sam generał poległ. Fryderyk nie wiedząc o ponownym przejęciu inicjatywy postanowił wycofać sie z pola walki. Pałeczkę dowodzenia i odpowiedzialność przejął wtedy von Schwerin, który szybkim ogniem piechoty z frontalnego ataku przechylił szalę zwycięstwa na korzyść Prusaków. Z hukiem trąb w sformowanym szyku przy kanonadzie dział i z rozwiniętymi sztandarami i proporcami bataliony piechoty pruskiej parły do przodu wypierając z pozycji i gromiąc niedoświadczoną i młodą armię austriacka. Neipperg zadecydował o odwrocie Austriaków, którzy choć nie rozbici ale pobici szybko się wycofali.
Tak wygladał po krótce jeden z epizodów wojen śląskich za Fryderyka II
Zdjęcie nr 1

bonczek/hydroforgroup/2007 - na podstawie "Fryderyk II" Stanisław Salmonowicz Ossolineum 1981

/ / /
/ / / /
/ / / /
robol | 2007-07-17 03:48:07
Raczej Czeskiego bo Śląsk był wtedy częścią królestwa Czech a nie arcyksięstwa Austrii.