(...) Od schyłku XIX wieku wolnomularze mieli swą siedzibę przy dzisiejszej ulicy Piastowskiej (dawniej Piastenstrasse). W 1894 roku starą siedzibę rozebrano, a na jej miejscu wybudowano nowy gmach, który był jej siedzibą aż do 1933 roku. Autorem projektu tej istniejącej do dziś neoromańskiej budowli był architekt Kruger. Wnętrza zaprojektował malarz Nuller z Wrocławia, a cegły na budowę dostarczyła cegielnia Juliusa Rothera. Można się domyślać, że Rother, znany w Legnicy ze społecznej działalności, był członkiem tej loży.
Mieszkający w gmachu loży zarządca, do I wojny światowej nosił tytuł kasztelana. W 1887 roku kasztelanem był Franz Schaffer, a w 1899 roku Wilhelm Krunze. Po I wojnie zarządcą był "ekonom" - w 1919 roku był nim Heinrich Stier. W okresie międzywojennym, aż do dojścia Hitlera do władzy, w gmachu obok pomieszczeń zajmowanych przez lożę mieściła się restauracja nosząca taką samą jak ona nazwę.
Naziści zakazali działalności organizacjom wolnomularzy, a niektórych członków loży, wywodzących się z miejscowej elity kulturalnej i finansowej, dotknęły represje. Siedziba loży została znacjonalizowana i przekazana NSDAP. Aż do końca wojny mieścił się w niej powiatowy urząd opieki społecznej NSDAP oraz stołówka. Dziś budynek jest siedzibą Biblioteki Wojewódzkiej i oddziału Archiwum Państwowego.
(żródło: W. Kalski
Liegnitz znaczy Legnica, Legnica 1997, ISBN 83-87299-30-8 -> str. 102-103).
na którą zwożone są od kilku lat gruzy, i dziwne materiały budowlane. Z niewiadomym przeznaczeniem?
