10.V.1209 - pierwsza znana wzmianka o wsi; akt Henryka I Brodatego wystawiony
na prośbę opata Witosława, rozgraniczający dobra książęce i klasztorne na Ślęży
czyli wyznaczający granice okręgu w Górce i zatwierdzający nadanie augustianom m.in.Będkowic (wtedy Bandcouice).
do 1290 - w księstwie wrocławskim.
1290 - 1315 - w księstwie świdnicko-jaworskim po śmierci księcia Henryka IV Probusa.
1315 - 1343 - w księstwie ziębickim.
14.VIII.1343 - 1763 - w księstwie świdnickim w wyniku sprzedania przez księcia ziębickiego Mikołaja Sobótki wraz z okręgiem księciu świdnickiemu Bolkowi II.
1413 - jako właściciel wymieniany jest Peter von Gellhorn.
1546 - Nickel (Nicolas) von Gellhorn wznosi obronny nawodny dwór otoczony fosą.
1568 - wieś jest współwłasnością Siegmunda von Gellhorna i Heinricha von Logau.
1576 - do pani Adlspachin należało 8 będkowickich chłopów.
1584 - wdowa Hedwig von Logau z domu von Tschesch wychodzi za Dietricha
von Zedlitza wnosząc mu w posagu Będkowice. Do połowy XIX wieku wieś pozostawała w rękach ich potomków.
1669 - posiadaczem urbarza piwnego jest von Röber.
1. poł. XVIII w. - przebudowa dachu dworu i zmiany wystroju wnętrza.
1726 - obciążenia podatkowe von Zedlitza szacuje się na 630 talarów,
a chłopów na 525 talarów.
1763 - Będkowice wchodzą w skład państwa pruskiego i zarazem w skład powiatu świdnickiego.
1765 - majątek von Zedlitza wyceniany jest na 14 301 talarów.
W Będkowicach mieszka 23 zagrodników, 2 chałupników i 4 rzemieślników.
1785 - właścicielem jest hrabia David Siegmund von Zedlitz. Wieś posiada dwór, folwark i młyn wodny, mieszka tu 22 zagrodników i 12 chałupników.
1825 - Będkowice mają teraz browar, młyn wodny, 2 folwarki, dwór i 63 domy.
1840 - dodatkowo wymienia się 21 warsztatów rzemieślniczych, w tym większość tkackich (płóciennicze).
1844 - dalsza przebudowa dworu.
1847 - koniec okresu, w którym właścicielami wsi jest ród von Zedlitz;
w efekcie małżeństwa Będkowice przechodzą na własność von Mutiusa.
1857 - wybudowanie budynków folwarcznych przed dworem: dwóch stodół i spichlerza.
1871 - majątek obejmuje 1060 morgów i daje dochód 2085 talarów. W tym czasie na miejscu rezydował jedynie generalny zarządca Seifert. Ponieważ jest to dawna wieś książęca, więc większość mieszkańców to ewangelicy należący do parafii
w Księginicach Małych. Mniejszość katolicka należała do parafii w Sobótce.
1875 - dobudowanie obory w folwarku przy dworze.
1.X.1932 - Będkowice przechodzą wraz z całym okręgiem Sobótki do powiatu wrocławskiego.
1937 - hitlerowcy zmieniają nazwę wsi na Burghübel.
1945 - powrót do nazwy Będkowice.
1946 - powołanie do życia Gminnej Spółdzielni (GS) Samopomoc Chłopska, która w Będkowicach posiadała sklep, stołówkę i Gminny Ośrodek Maszynowy.
1946 - przerobienie dawnego dworu na mieszkania dla pracowników
PGR-u ulokowanego w pobliskim folwarku.
19.V.1960 - wpisanie dworu i folwarku rejsestru zabytków (nr 700).
1975 - założenie skansenu archeologicznego przez Wojewódzki Ośrodek
Animacji Kultury (WOAK).
1986 - budowa rekonstrukcji budynków w skansenie; na majdanie zbudowano rekonstrukcję studni, zagrody i chat o konstrukcji wieńcowej z dachami sochowymi.
30.VII.1998 - wpisanie całego zespołu dworsko-folwarcznego wraz z parkiem dworskim, ogrodem gospodarczym i sadem w rejestrze zabytków (nr 567).


* Opracował: Tomasz Lewicki
Źródło główne:
- „Kalendarium historyczne gmin: Dzierżoniów, Marcinowice, Mietków, Niemcza, Sobótka”, Wojciech Fabisiak, plik PDF z internetu
Pozostałe:
- internet