|
60 lat Szkoły Podstawowej w Świątnikach
Autor:
Thor°,
Data dodania: 2006-08-14 16:48:49,
Aktualizacja: 2006-08-14 16:48:49,
Odsłon: 4102
|
|
Historia szkoły i dalszy ciąg dziejów pałacu.
|
18 czerwca 2006 r. miała miejsce w Świątnikach wielka uroczystość. 60 lat swojej działalności obchodziła tutejsza szkoła podstawowa.
Aby krótko opisać historię placówki, należy wrócić do wiosny 1946 r. Wtedy to rozpoczęło się wysiedlanie ludności niemieckiej z Sobótki i okolic, w tym także ze Świątnik. Niemcy opuszczali swoje domostwa furmankami lub pieszo i zmierzali do punktu zbornego w Dzierżoniowie. Całkowitą władzę przejmowali Polacy napływający z ziem dawnej II RP oraz ze wschodnich terenów zajętych przez ZSRR.
Priorytetem mającym zintegrować polską społeczność stało się tworzenie szkół.
Pierwsza szkoła powszechna w tych okolicach powstała 4 września 1945 r. w Sobótce. Rok później istniały już placówki oświatowe w Strzeblowie, Księgnicach Małych i Świątnikach.
Źródła pisane niezbyt jasno precyzują dokładną datę powstania szkoły w Świątnikach. Z opowieści pierwszych mieszkańców wsi oraz sprawozdania Zarządu Gminnego w Jordanowie wynika, że utworzono ją w lutym lub na początku marca 1946 r. Uczęszczało do niej wówczas 60 dzieci.
Już 30 kwietnia tegoż roku wójt gminy informował, że szkoła została zamknięta z powodu braku odpowiednich fachowców. Jego monity sprawiły jednak, że już 1 września 1946 r. władze ponownie uruchomiły placówkę.
Pierwszą siedzibą szkoły nie był pałac, w którym dziś ona funkcjonuje. Ówczesny budynek szkolny mieścił się przy ul. Parkowej 3.
Po likwidacji szkoły w pobliskich Księgnikach Małych tamtejsze dzieci zostały przeniesione i również rozpoczęły naukę w Świątnikach.
W październiku 1948 r. na potrzeby oświatowe zaadaptowano pałac – przedwojenną siedzibę rodu Zedlitz und Trützschler von Falkenstein.
W dawnych pokojach pałacowych urządzono 5 klas, zelektryfikowano budynek oraz uruchomiono piece kaflowe. W zrujnowanym obecnie skrzydle pałacu zorganizowano kuchnię oraz stołówkę dla uczniów. Funkcjonowała nawet dawna winda pałacowa.
Reprezentacyjna sala rezydencji została przekształcona w salę gimnastyczną i centrum uroczystości szkolnych. Mimo, że pozbawiona cech stylowych – funkcjonuje do dzisiaj.
W czasach początków szkoły działała nawet fontanna. Obecnie pozostały jedynie ślady dawnej sadzawki.
Problem stanowiły sanitariaty urządzone na zewnątrz budynku szkoły, co stwarzało poważny problem, zwłaszcza w zimie.
W 1949 r. otwarta została świetlica. Starano się wciąż wzbogacać szkolną bibliotekę.
Do świątnickiej szkoły uczęszczały nie tylko dzieci. Prowadzono tutaj kursy dla dorosłych, a także naukę czytania i pisania dla analfabetów.
Warto wspomnieć, że w tych powojennych czasach jednym z obowiązujących przedmiotów nauczania była religia, a lekcje rozpoczynały się od wspólnej modlitwy. Jednocześnie szkoła urządzała okolicznościowe imprezy poświęcone np. urodzinom Stalina, rocznicom rewolucji październikowej czy zjazdom KC PZPR.
W programie edukacyjnym nie zapominano o wycieczkach krajoznawczych. Uczniowie i pracownicy szkoły wyjeżdżali wówczas m.in. do Wrocławia, Krakowa i Wieliczki.
Pod koniec lat 50 – tych ub. wieku sytuacja placówki zaczęła się pogarszać. Wzrastała liczba uczniów, a na dodatek budynek szkolny znajdował się w coraz gorszym stanie technicznym. W 1959 r. zawalił się strop głównej klatki schodowej. Potrzeba generalnego remontu budynku stała się sprawą priorytetową. Mimo tego, zaangażowane działania władz szkoły przyniosły efekty dopiero w 1968 r.
Remont kapitalny rozpoczęto 7 sierpnia tegoż roku. Prowadziła go wrocławska, rzemieślnicza Spółdzielnia Zaopatrzenia i Zbytu Remontowo – Budowlanego. Jednak już w marcu 1969 r. prace zostały przerwane z powodu braku możliwości ich kontynuowania w czasie nauki dzieci.
Kontynuacja prac renowacyjnych nastąpiła 28 października 1969 r. Uczniowie zostali przeniesieni do ciasnego budynku zastępczego. Remont szedł bardzo opieszale, zwłaszcza że kontrola władz stwierdziła niegospodarność i kradzieże materiałów budowlanych.
Mimo problemów lokalowych szkoła wciąż funkcjonowała. Powołano nawet Szkolny Klub Sportowy, który z powodzeniem rywalizował z innymi szkołami w gminnych i powiatowych zawodach sportowych. Prężnie działały kółka matematyczne, artystyczne i recytatorskie, a także drużyna harcerska. Szkoła posiadała samorząd, Spółdzielnię Uczniowską i Szkolną Kasę Oszczędnościową. Funkcjonowały koła Polskiego Czerwonego Krzyża i Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej.
W efekcie zmian administracyjnych i reformy oświaty przeprowadzonych w kraju w latach 1973 – 1975, świątnicka szkoła otrzymała punkt filialny w Kunowie. Ciekawostką jest, że tamtejsza szkoła również mieściła się w dawnym pałacu (obecnie pałac ten znajduje się w rękach prywatnych).
Bardzo ważny dzień dla mieszkańców Świątnik nastąpił tuż przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego. Otóż, 21 listopada 1981 r. zakończono trwający 12 lat remont pałacu i oddano go do dyspozycji uczniów. Nie obyło się przy tym bez problemów, jako że odrestaurowany budynek chciał przejąć Socjalistyczny Związek Studentów Polskich. Zmianie przeznaczenia zapobiegły protesty mieszkańców i interwencje mediów.
W latach 80. ub. wieku szkoła rozwijała swoją działalność oświatową i kulturalną. M.in. organizowano w świątnickim klubie koncerty profesorów z Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, a także wyjazdy dzieci do Opery Wrocławskiej czy Teatru Polskiego.
Trzeba wspomnieć, że w kolejnych latach szkoła wciąż borykała się z problemami technicznymi swojej siedziby. Długi cykl remontów trwał i obejmował m.in. wymianę stropów i budowę nowych ciągów komunikacyjnych. Całość prac, na które uzyskano fundusze głównie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Wsi Polskiej, została zakończona w 2001 r. renowacją elewacji pałacowych. Niestety, nie udało się dotąd odbudować zrujnowanego skrzydła pałacu od strony parku.
Obecnie, po zmianach systemowych w polskim szkolnictwie, do świątnickiej szkoły uczęszczają dzieci klas I – VI.
Jak już wspomniałem, 60 lat historii szkoły zostało uwieńczone 18 czerwca 2006 r. uroczystością jubileuszową połączoną z aktem nadania placówce sztandaru. W obchodach, oprócz grona pedagogicznego i uczniów szkoły uczestniczyli także jej zasłużeni byli pracownicy, przedstawiciele sponsorów, władz gminnych i służb konserwatorskich, a także goście z Niemiec i Francji.
Całość uświetnił program artystyczny przygotowany przez uczniów, którzy z pasją odśpiewali wszystkie swoje szkolne przeboje, a na koniec przedstawili sztukę „O bartniku Miłoszu”.
Po części oficjalnej i artystycznej goście mieli okazję do zwiedzania pomieszczeń szkolnych. Należy dodać, że brawa należą się wszystkim uczniom, którzy stanęli na wysokości zadania i w poszczególnych klasach dzielnie prezentowali swój dorobek w postaci licznych medali i dyplomów. Z dumą pokazywali także bogate w fotografie klasowe kroniki.
W dawnym holu pałacowym wyeksponowane zostały zdjęcia dokumentujące życie szkoły w minionych dziesięcioleciach. Nie zabrakło też prezentacji multimedialnych.
Uroczystości zakończył festyn na szkolnym boisku.
Dziękuję serdecznie pani dyrektor Ewie żurawik za niezwykłą gościnność :)
|
źródło informacji historycznych :
Sebastian Ligarski, Ewa żurawik - „Szkoła Podstawowa w Świątnikach – 60 lat historii”. Wydawnictwo Antex. Świątniki – Sobótka 2006.
zdjęcia z uroczystości : thor / www.wroclaw.hydral.com.pl
|
