Odwiedzając Przełęcz Walimską w Górach Sowich warto zwrócić uwagę na położone przy samej szosie fragmenty fundamentów i resztki murów. Są to pozostałości po funkcjonującym tam od drugiej połowy XIX wieku schronisku

Schronisko cieszyło się dużym uznaniem odwiedzających, a funkcjonowało w nim dziesięć pokoi z noclegami dla osiemnastu osób.

Przełęcz Walimska to popularny cel sobotnio-niedzielnych wycieczek. Także przed II wojną światową Przełęcz Walimska była często odwiedzana przez wędrowców i zmotoryzowanych, a wiodąca droga umożliwiała dogodną przeprawę przez Góry Sowie. łączyła ona Pieszyce i Walim (miejscowości związane z chałupniczą produkcją tkanin), rozmieszczone po obu stronach masywu górskiego. Droga powstała pod koniec lat czterdziestych XIX wieku i określano ją "drogą głodu" (niem. Hungerstrasse). Nazwę taką otrzymywały inwestycje realizowane w czasach wielkiego kryzysu na Śląsku w ramach robót publicznych.Obiekt ten, który dzisiaj możemy podziwiać tylko na starych fotografiach i rysunkach, zbudowany został około 1870 roku i otrzymał nazwę od rosnących w pobliżu siedmiu świerków - Sieben Kurfursten.

Przełęcz alimska była i jest nadal doskonałym punktem wypadowym na szczyt Wielkiej Sowy. Przebiega przez nią droga łącząca gminy Pieszyce i Walim.