Renesansowa kamienica stojąca obecnie na posesji nr. 4 przy ul. Staszica powstała najprawdopodobniej w 1570 r. (data na kartuszu zdobiącym portal). Źródła poświadczają użytkowanie tego domu przez rodziny Almesar i von Schwarzbach. W dniach poprzedzających bitwę nad Kaczawą (26 sierpnia 1813 roku) mieściła się w tym domu kwatera sztabu prusko - rosyjskiej Armii Śląska gen. Gebharda Leberechta von Blüchera. W 1868 roku, po przebudowie wnętrz i fasady budynek stał się siedzibą Wyższej Szkoły Żeńskiej. Była to szkoła prywatna, założona w 1850 roku przez Marię Schaffer, Lucy Delachaux i Rozalię Roch. Uczęszczało do niej przeszło 100 uczennic ( w tym wiele z ziem polskich zaboru pruskiego). Program nauczania obejmował min. fizykę, geografię, matematykę, przyrodę, muzykę oraz języki – niemiecki, francuski i angielski. W 1928 roku szkoła przeniosła się do budynku dawnych koszar. Kamienica do 1945 roku mieściła pensjonat dla starych szlachcianek (Instytut Szlachetnych Panien). Polskie władze przemianowały go na Dom Emerytów i Rencistów. Pod koniec lat 60-tych został on przeniesiony do obecnej siedziby przy Placu Seniora, a kamienicę przeznaczono na mieszkania komunalne. Fasadę budynku zdobi przede wszystkim stylowy portal. Jego archiwolta zdobiona jest ornamentem roślinnym oraz rozetami. Na zamkniętym wolutami kartuszu zachowały się dwie daty: budowy (1570 r.) i renowacji (1850 r.). Wewnątrz budynku możemy obejrzeć renesansową sień o oryginalnym sklepieniu. Od strony ogrodowej znajduje się ganek, wsparty na dwóch okrągłych kolumnach oraz ozdobny podjazd. Ragnar za