Według niemieckojęzycznej literatury regionalnej kaplica w Višňovej stała już w 1160 roku. Pierwsza pisemna wzmianka o kościele parafialnym z wieżą, dwoma dzwonami i trzema ołtarzami pochodzi z 1346 roku. W 1468 r. kościół spłonął, a w 1492 r. zastąpiono go nową budowlą. W latach 1802–1804 stary kościół został znacznie przebudowany, znacznie podwyższono nawę. Po II wojnie światowej stanął na granicy i został przekazany Polsce będąc w Wigancicach Żytawskich. Nie został zagospodarowany i nie odbyła się w nim żadna msza z niewiadomego powodu. Dwa lata po zakończeniu wojny zdemontowano dzwon, który wywieziono do Zatonia. W 1956 roku został w ramach korekty granic przekazany Czechosłowacji. Z uwagi na wyludnienie czeskich wsi w górach po wypędzeniu Niemców Sudeckich kościół stał nieużytkowany i niszczał. Służył jako stajnia dla bydła i magazyn. Obcnie w kościele nie ma wyposażenia natomiast znajdują się nagrobki figuralne z przełomu XVII i XVIII w., z drugiej dekady tego samego wieku, a także z okresu około 1730 r. W latach 1987–1993, plebania była oddzielona od nawy, która była już w stanie ruiny. Prezbiterium zostało przekształcone w kaplicę, aby mogły się odbywać nabożeństwa. Od 2018 r. kościół ma nowy dach, wyremontowano wieżę i kruchtę.
(moose)