W dolnej części Milikowic mieszczą się ruiny trójkondygnacyjnego neogotyckiego pałacu, niegdyś zamieszkałego również przez niemieckie rodziny patrycjoszowskie. Pałac był letnią rezydencją cesarza Friedricha Wilhelma III. Maximilian Leopold z rodu Reibnitz zlecił budowę pałacu na początku XVIII wieku. Pałac został zbudowany w oparciu o styl barokowy. Nieco później pałac trafiał: w ręce Karla Friedricha z rodu Kottwitz, dalej Gottloba z rodu Richthofen, Friedricha Wilhelma z rodu Kalckreuth, Grafa ...
W dolnej części Milikowic mieszczą się ruiny trójkondygnacyjnego neogotyckiego pałacu, niegdyś zamieszkałego również przez niemieckie rodziny patrycjoszowskie. Pałac był letnią rezydencją cesarza Friedricha Wilhelma III. Maximilian Leopold z rodu Reibnitz zlecił budowę pałacu na początku XVIII wieku. Pałac został zbudowany w oparciu o styl barokowy. Nieco później pałac trafiał: w ręce Karla Friedricha z rodu Kottwitz, dalej Gottloba z rodu Richthofen, Friedricha Wilhelma z rodu Kalckreuth, Grafa Neidhardta z rodu Gneisenau. Podczas licznych przeprowadzek różnych właścicieli pałacu, malarz i budowniczy Joseph Raabe polecił władzom rodu Gneisenau przebudowę pałacu na styl klasyczny. Po rodzie Gniesenau, pałac trafił w ręce cesarza Friedricha Wilhelma III. W roku 1840 Friedrich Wilhelm III kazał przebudować pałac na styl neogotycki, jednakże podczas przebudowy, architekt Friedrich August wielokrotnie zmieniał jej plany. Obecnie pałac oraz pobliski budynek gospodarczy i leśniczówka znajdują się w ruinie. W pobliżu pałacu jest także zarośnięty, zdziczały staw.
Pokaż więcej
Pokaż mniej